Çevrimdışı

Suruç Tarihi

Eski çağların önemli ticaret yollarından biri, Harran’dan sonra buradan geçiyordu. M.O. ili. yüzyılda Urfa bölgesinde kurulan Osrhoene Eyaletinin önemli bir Şehri idi. Anthemusia veya Batnai adını taşıyordu. Latin kaynaklarında ilçenin adı Sororgia olarak geçer. Araplar tarafından Saruğ, Saruc ve Seruc olarak adlandırılmıştır. Adını Hz. İbrahim’in amcası Serug’dan almıştır. I. Seleukos Nikator tarafından M.O.302 yılında bölgemizde yeniden kurulan yerleşim yerleri arasında Suruç’ta bulunuyordu. 639 yılında Şam ordusu tarafından Urfa ve Harran’dan sonra ele geçirildi. 1517 yılında Yavuz Sultan Selim tarafından Osmanlı topraklarına katılan Suruç, Osmanlı döneminde Halep vilayetinin Urfa sancağına bağlı iken, 1923 yılında Urfa’ ya bağlanarak ilçe haline getirilmiştir. İl merkezine uzaklığı 45 km’dir.

Mürşitpınar Köyü
(Mürşit Pınar Sınır Kapısı)

Suruç’un 18 km güneyinde Suriye sınırında yer alan bir yer alır. Mürşitpınar köyü, Suriye sınır kapısında yer alması ve Gaziantep- Kurtalan demiryolu üzerinde bir istasyon olmasından dolayı ticaret ve ulaşım açısından doğu-batı arasında bir bağlantı noktasıdır. Urfa’nın Akçakale ve Ceylanpınar’dan sonra Suriye topraklarına açılan diğer bir sınır kapısıdır. Ankara Antlaşmasıyla tren hattı sınır olarak kabul edildiğinden, ikiye bölünmüş, büyük bir kısmı Suriye topraklarında kalmıştır.

Ahmed-i Bican Camii

Suruç ilçe merkezinde ticari faaliyetlerin yapıldığı işyerleriyle çevrili durumdaki Cami, Yeni camii ile aynı avlu içindedir. İnşa kitabesi bulunmayan caminin 5 ramazan 1304/1882 yılında Kürkçü zade izzetli Ahmet Bican Efendi tarafından inşa ettirildiği söylenmektedir. Bu tarihi yapı “Suruç kaymakamlığı tarafından 1996 yılında büyük çapta onarılmıştır. Bu onarımda özgün yapısını kaybeden yapının; yedi basamakla çıkılan ve “Köşk Minare” denilen (Baldöken tipi minare) Minaresi silindirik kaide üzerine altıgen kesitli altı sütunun taşıdığı bir kubbe ile örtülüdür.


EKONOMİ

Suruç ekonomisi, daha çok tarıma dayalıdır. Gap devreye girmeden önce Suruç köylüleri kendi imkânları ile kazdıkları kuyular ile sulu tarıma diğer ilçelere göre önce geçmişlerdir. Daha çok pamuk ekimi yapılan Suruç Ovası’nda Gap’la birlikte tarım deseninde çeşitlemeler meydana gelmiştir. Tarım ürünlerinin artması ile birlikte tarıma dayalı sanayi de gelişmeler görülmektedir.