Çevrimdışı

Önyargılarımız hiçbir zaman bitmeyecek. Bunu söylerken bile bir ön yargı var. Hayatımız boyunca ufak büyük birçok ön yargıya sahip olmuşuzdur. ‘Bunu kimse başaramaz, o öyle yapılmaz, o gerekli bir şey değil ki, bu adam çok gıcık biri’ vb. sözleri kullandığımız çok olmuştur. Veya çok duymuşuzdur o sözleri başkalarından.

Eee bir de söyledikleri not alınan; kendi alanlarında bilgili bir o kadar da ünlü abiler var :

"Radyonun geleceği yok"
Lord Kevin - İskoçyalı fizik alimi

"Atlar her zaman kullanılacaktır. Otomobil ise ancak geçici bir moda olabilir."
Henry Ford'un kredi talebi üzerine otomotiv sektörünün geleceği konusunda ekspertiz veren bir banka müdürü 1903

"Uçaklar hoş oyuncaklar. Ama askeri bir değerleri yok."
Mareşal Ferdinand Foch, I.Dünya Savaşı'nda Fransız Orduları Başkomutanı 1911

"Televizyon en geç altı ay içinde piyasadan silinecektir. İnsanlar her aksam böyle bir kutuya bakmak istemez."
Daryik F. Zanuck - Twenty Century Fox'un başkanı 1944

"Bilgisayarlar gelecekte belki sadece 1,5 ton ağırlığında olacaklar."
Popular Mechanics Dergisi – 1949

"İnsanların evlerinde bilgisayar bulundurmaları için herhangi bir neden göremiyorum."Kenneth Olsen, Digital Equipment Corp.'un (bir
bilgisayar firması) başkanı – 1977

"Artık yeni hiçbir şey yok. İcat edilebilecek her şey icat edildi."Charles H. Duell - Amerikan Patent Dairesi Başkanı 1899

Bu liste uzayıp gidiyor...

Geleceğe dair yapılan ön yargılara bakın! Hepsi yaşadıkları dönemde alanlarında söz sahibi olmuş insanlar yani konularında başarılı insanlar. Ama ne gariptir ki hepsi gelecekle ilgili olumsuz yorumlar yapmışlar. Ön yargıda bulunmuşlar. Tıpkı şuan da bizlerin yaptığı gibi. Demek ki her dönemde ön yargılar yapılmış ve insanların başarısında önemli bir engel olarak karşılarına çıkmış.

Aslında şuan da okuduğumuzda çok komik geliyor yukarıdaki ön yargılar. Çünkü 1,5 ton değil 1,5 kg ağırlığında bir bilgisayar kullanıyoruz. Veyahut at yerine arabaya biniyoruz, veya her geçen gün yeni bir şeyler keşfediliyor. Radyo hala dinleniyor, televizyon denilen o kutuya bakmaktan da sıkılmadı insanlar.

Demek ki bazı şeyler bizim düşündüğümüzden daha farklı olabiliyormuş. Daha iyisi yapılabiliyormuş. Yeter ki insan düşüncelerini ön yargılarla sınırlandırmasın. Ön yargılar bizim içimizde ki çalışma başarma ve hedefe ulaşma enerjimizi alan; olduğumuz yerde saymamıza neden olan; düşüncelerimizde taşıdığımız virüsten başka bir şey değil.

Robert Foultan, buharlı gemiyi icat eden bilim adamıdır. İlk buharlı gemi modeli üzerine çalışırken düşüncelerinde ön yargı virüsü taşıyan bilim adamı arkadaşları onu bu düşünceden vazgeçirmek için: ‘Gerçekleşmesi imkansız bir çalışma, boşuna uğraşıp zamanını harcama. Buharlı gemi yerine yelkenli gemilerin hızını arttırmak için çalışırsan daha başarılı olursun’ diye uyarılarda bulunmuşlar. Ama Robert Foultan onları dinlememiş ve buharla giden ilk gemiyi yapmayı başarmış. Peki ya o da ön yargı virüsünü taşısaydı? Olmaz deyip vazgeçseydi…

Öyle gözüküyor ki bizler de ön yargılarımızdan kurtulmadan başarılarımızı arttıramayacağız ve yeni bir şeyler keşfedemeyeceğiz. Ya da aslında yapabileceğimiz ama ön yargılarımızdan dolayı hiç denememiş ve yapmamış olduğumuz birçok şeyi kaçırmış olacağız.


Bir kaşık yoğurt alıp derenin kenarında o bir kaşıkla dere yoğurt tutar mı acaba diye düşünüp; yok kesin tutmaz demek yerine, bizzat deneyenlerden olmak, tutup tutmadığını görmek daha zevkli ve daha iyi olsa gerek.
Eğer yoğurt tutmazsa en fazla bir kaşık yoğurdumuz gider ama ya tutarsa…