İncecik idi, gül dalıydı,
Dokunsam kırılacak gibiydi...
Dokunmadım kurudu!

GİTME, sonbahar oluyorum, sonrası hiç.
Ağaçlar bükmesinler ne olursun boyunlarını,
Neden akşam oluyorum tren kalkınca?
Kırlangıçlar birdenbire çekip gidince...
Neden mendiller sallanınca tıkanıyorum?
Öyle çok acımasız ki; öyle birdenbire ki.
Az önceki çiçekler nasıl da diken diken,
GİTME, sonbahar oluyorum, sonrası hiç.

O sularda çimdik, bitti; köprüleri geçtik, bitti.
O elmanın verdiği tat orada, o kuş çoktan öttü, bitti.
Artık çocuk değiliz, susarak da bir şeyler diyebiliriz...
Günler devlet alacağı, yıllar bir kadehçik buzlu rakı,
Oyunlar oyuncaksı, oyuncaklar eski şarkı...
Kavaklara oklu yürek çizip duran o çakı,
Nerede şimdi nerede şimdi, nerede o kan sarhoşluğu!
GİTME, sonbahar oluyorum, sonrası hiç.

English Preparatory Department
School of Foreign Languages
Assistant English Teacher
Ankara Baskent University
2017-18

“Benim, senden öncem ve senden sonram yok, yalnızca sen varsın...”
C.A - 31.12.2010 - ∞

English Language and Literature
Faculty of Humanities and Letters
Ankara Bilkent University
2010-15