Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Küçüğü ahşaptan yapılma iki ayrı çalgıdan oluşur. İki çalgının da derisinin ortasında (tam ortasında değil de biraz dairenin kenarına yakınca) bir tur özel alışım maddeden yapılma siyah bir yuvarlak vardır. Bu alete kendine öz bir ses verir. Büyük olanının kenarına dogru (siyah yuvarlağın hemen üstüne) parmak ucuyla vurulduktan sonra elde edilen bas sesin elin ayası ile deriye baskı uygulamak suretiyle perdesi değiştirilebilir. Bu da tablanın karekteristik bas sesini verir. Küçük olanın ise daha farklı bir sesi vardır, çoğunlukla parmaklar ile derinin ayrı yerlerine vurularak çalınır. Tablanın yine hindistan ve guney asya'da genel olarak kullanılan mridang tipi silindir şeklinde iki tarafinda deri bulunan vurmalı bir çalgı olan pakhawajdan türediği varsayılır.
İki parçadan oluşan vurmalı hint çalgısıdır. Küçüğüne (genellikle sağ elle çalınır) dayan, büyüğüne bayan denir. Ortasındaki siyah daire, demir tozu, is ve zamkın bir arada karıştırılmasıyla ve derinin bir iki milim içinde yer alacak şekilde yapılır. Çalgı kendine has seslerin (ta, te, da, digida v.d.) notalaştırılması sonucu belli bir metotla çalınır. Bu sesler kullanılan herbir parmağın vuruş biçimlerine göre tablada yer alır. Gerçek anlamda öğrenilmesi bir usta - çırak ilişkisini getirdigi gibi, küçük yaşlarda başlamayı gerektirir. Yaşayan en ünlü icracıları arasında zakir hussein başı çeker.