Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
İpini koparanların özel günlerde, havaya neden ateş açtıklarını hiç düşündünüz mü?

Bu durum nerdeyse toplumumuzun tamamı için kanayan bir yara, ancak bunu gelin de havaya ateş edenlere sorun. Onlara göre bu durum fevkalâde önemli bir seramonidir. Gerçi, bu kişiler seramoni kelimesinin anlamını dahi bilmez, ama biz buna kulak asmadan yolumuza devam edelim.
Meseleyi irdeleyeceğimiz açı çok önemli. Baştan söyleyeyim ki “Bu yalnızca cahilliktir” diye kestirip atmayacağım. Zira benim amacım, akıl yürütmelerimle, bu cahilliğin nereden geldiğini anlamaya çalışmaktan ibaret.
Bildiğiniz üzere 6 yaşın altındaki çocukların oyuncakları arasında fark gözetmesinin sebeplerinin başında, oyuncağının güzel ses çıkarması gelir. Oyuncaktan gelen ritmik ve ahenkli seslere göre çocuğun o oyuncağı diğer oyuncaklarından daha çok sevmesi kaçınılmazdır. Siz çocuğunuza en pahalı oyuncakları da alsanız, çocuğunuz illâki, içinde ziller olan topunu ya da tek özelliği tuşlarına basıldığı zaman farklı melodiler çalan cep telefonunu bırakmayabilir. Bu durumu makul karşılayınız ve hatta bu duruma sevininiz. Zira biliniz ki, çocuğunuz sağlıklı bir gelişim sürüyor. Çünkü bu yaştaki çocukların öğrenme yollarından en önemlileri görmek ve dinlemektir. Çocuk, gerek gördüklerini, gerekse dinlediklerini taklit ederek, yaşama ayak uydurmayı öğrenir. Bahse konu olan çocuk, henüz konuşmayı bilmeyen bir bebek dahi olsa öğrenimini bu araçlarla sürdürmek isteyecektir.
Çocuk öğrendikçe duyduğu sesleri kategorize etme yeteneğini kazanır ve neye ne şekilde sesleneceğini de öğrenmiş olur. Bu bilinçle birlikte yoğrulan çocuk, aynı zamanda, hangi sesi çıkarttığı zaman ne şekilde tepki alacağını ya da alması gerektiğini de öğretir. Bebekleri düşünün. Şayet bir bebek, ihtiyacının giderilmesini istiyorsa, bunu bize bildirmek için kullanabileceği tek aracı avazı çıkana kadar bağırarak ağlamasıdır.
Özel günlerde havaya ateş eden insanların bu eylemlerinin sebebi de aynıdır. Bu insanlar, silahından çıkan ses ya da seslerle kendisinden bihaber olanlara eğlendiğini ya da mutlu olduğunu duyurmak, kendisini göstermek ve mutluluğuna coşkunlukla karşılık vermemizi ister.
Bu insanlara beyinlerinin gelişmemiş olduğunu kim söyler, bilmiyorum. Ama olur da söyleyecek olursanız, onlara hediye olarak içi çıngıraklı bir top alın ki, özel günlerde oynasın dursun, garip.
Mesele bu kadar basit mi? Evet, basit. Henüz kendisini geliştirmeden bir çocuk geliştirmeye çalışan, çocuğuyla neyi, nasıl paylaşacağını bilmeyen, karın doyurarak, pahalı kıyafetler giydirerek çocuk büyüten ve çocuklarına, neyi düşünerek aldığınızı bir türlü anlayamadığım, tabanca, tüfek, el bombaları ve sair oyuncakları alan yetişmemiş yetişkinler olduğu sürece bu meseleden kurtulmanın imkânı yoktur.
Peki ne yapmamız gerekli?
Ne yapalım biliyor musunuz? Hepimiz çıngıraklı bir top ya da ahenkli ya da ritmik sesler çıkaran bir oyuncak alalım. Onunla oynayabildiğimiz kadar oynayalım. Sonra yağmurlu bir günde dışarı çıkarak, sudan çıkmış balığa dönene kadar ıslanalım ve hatta mümkünse üzerimizi kirletebildiğiniz kadar kirletelim. Eminim ki hepimiz çok eğleneceğiz.
Bu şekilde davranarak ne mi kazanacağız?
Bu şekilde davranarak, her ne kadar geç kalmış olsak da, çocukluğun ne demek olduğunu anlayacak ve çocukça davranmayı bırakacağız.