[KaraDeniz]

Henry Ford, günümüzde yaşıyor olsa ve Galatasaray maçını izlese; bu sözü Radamel Falcao için kullanırdı.
Galatasaray, 2019-20 sezonuna bir puzzle yapar gibi hazırlandı. Evet, şampiyonluk gelmişti, Şampiyonlar Ligi'ne gidiliyordu. Ama bu, bazı şeylerin düzenlenmesi gerektiği gerçeğini değiştirmiyordu. Bazı parçalar değişmeliydi. Zira puzzle'ın en can alıcı noktası, oraya pek de ait olmayan bir parçaydı.

Bu bahsedilen parça ile Mbaye Diagne'den bahsedildiği aşikâr. Oldukça durağan, dinamizmi yok denecek kadar az, pozisyon takibi anlamında da sınıfta kalan bir oyuncuydu. Çevresindeki oyuncuların bol keseden pozisyon yarattığı, "Al da at" cinsinden pasların bol bol ayağına geldiği bir noktada Diagne, hep zor olanı tercih ederek yarım sezonda kendisini izleyenleri çileden çıkarmayı başardı.

Ama yukarıda belirtildiği gibi puzzle'a yeni parçalar eklendi.

Radamel Falcao, Galatasaray forması ile ilk resmi maçında attığı golle takımına 3 puanı getiren tek önemli askiyona imzasını attı. Ve bu, beklenmedik bir şey değildi. Peki Falcao, yalnızca bir yıldız futbolcu transferi olmadığını tek maçla göstermiş olabilir mi? Kesinlikle evet. Yarım sezonda yaka silktiren Diagne'den sonra Falcao'nun gelişi, Diagne'nin aslında yaptıklarından çok yapamadıklarının ne kadar fazla olduğunun bir kez daha göstergesi oldu.

Topla buluşmadığı zamanlarda üçüncü bölgede Kasımpaşa savunmasının dengesini bozması bir yana; topla buluştuğu her anda tehlike çanlarının çalması bir diğer yana konmalı. Zira modern zaman futbolunda topsuz alanda yaptıkların çok daha hayati önem taşımaya başladı. Yaşının ilerlemiş olmasını zerre hissettirmeyen, hem zekasıyla hem de bilek ve vücut kalitesiyle neden 'Falcao' olduğunu hatırlatan bir performans ortaya koydu. Falcao'nun fark yaratacağı elbette ki belliydi; özellikle kendisine atılan pasları önceden sezebilmesi ve doğru pozisyon alabilmesiyle bu farkı çok daha net bir şekilde gösterdi. Zaten bu maçın en merak edilen konusu da onun performansıydı. O da beklentileri ziyadesiyle karşıladı ve karşılamaya da devam edecek gibi görünüyor?

Gölgede kalanlar
Falcao'nun transfer süreci öylesine yüksek gerilimde geçti ki; bu maçta ilk 11 başlaması ve bir de üstüne gol atmasıyla bütün sahne ışıkları haliyle onun üzerindeydi. Ama o ışığın gölgede bıraktığı 1-2 şeye değinmekte fayda var.



1 numara: Mario Lemina. Talihsiz bir şekilde ilk 11'de başladığı mücadelenin 30. dakikasında çıkmak zorunda kalsa da Lemina'nın bu süre zarfında yaptıkları kaleme almaya değerdi. Bu 30 dakikada %91,7 pas yüzdesiyle oynayan Lemina, yaptığı tek pas arası müdahalesiyle Kasımpaşa'nın net bir fırsatına engel olmayı başardı. Bir deplasman takımından beklendiği üzere kontralarla şansını deneyen Kasımpaşa'nın ilk yarım saat içerisindeki girişimlerine de engel oldu.

2 numara: Ömer Bayram. Lemina'nın çıkmasıyla oyuna dahil olan Ömer Bayram, tüm gözlerin üzerinde olduğu Falcao'nun attığı golün büyük pay sahibiydi. 3-2 biten Kayserispor maçında ilk 11'de başlayan Ömer, hem o maçta hem de bu maçta adam geçme hem de topla dripling konusunda da etkiliydi.

3 numara: Kasımpaşa, beklentilerin üstünde dirençli ve cesur bir oyun oynadı. Onların bu oyunu, Galatasaray'ın savunmadaki hatalarını da gözler önüne serdi diyebiliriz. Marcao ve Luyindama ikilisinin bireysel hataları, savunmanın zaman zaman dengesiz bir görüntü çizmesine sebep oldu.

4 numara: Steven Nzonzi. Fernando sonrası ne kadar kilit bir rol üstlendiğini ilerleyen maçlarda çok daha net bir şekilde görebileceğiz. Özellikle Avrupa arenasında. Geriden oyun kurma özelliği, pas dağıtımı ve savunma yükünü hafifletmesiyle savunmanın eksiklerini kapatıyor ve hücum organizasyonlarında başlatıcı bir etkiye sahip oluyor.
aLıntı: galatasarayhaber