[Dream]

Düşmüştüm ve başımdan yaralanmıştım. Kanlar içerisinde kaldığım anı ve erkek kardeşimin gözlerindeki o korkuyu unutamıyorum.

[Feronia]

annemin ben kucukken, turkiyeye dayimin dugunune gitmesi..
babamin yemek yapma cabalari,
Ac kaldik resmen
Pilavin icine uZum koyarsi saglikli olsun diye
lahmacun denediydi, dolaptan cikartk tas gibi..
yemek yapardi ama icine birseyler katardi bozardi
Hele menemenlerini hic unutmam, aklima ne gelirse var
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

ama Hicbir zaman disardan almadiydik neden bilmiom

[Wizard]

Yeni aldigim ayakkabinim birini kaybetmistim . Sanirim aldigim ilk gun. :x ..

[yeLda]

Acıyan bir yerime annem dokunduğunda, çektiğim acıyı hissettiğini düşünürdüm hep..

[Burce]

sürekli kanayan diz kapaklarımı

[Scarlett]

Ben cocukken barbi bebekler yeni sayilirdi boyle yaygin ulasilabilir oyuncaklar degildi. komsumuzun almanya'ya gelin giden kizi Gulsen abla ilk ziyaretinde hediye olarak getirmisti. Benim icin inanilmaz guzel bir hediyeydi. O kadarlik hayatimda, boyle kucuk, boyle ince boyle buyuk insan gibi bebek gormemistim.

Benim ici pamuk dolu kollari sert plastik bebeklerime hic benzemiyordu. Ustelik kollari ve bacaklari bukulebiliyordu dusunebiliyor musunuz hayal edebiliyor musunuz ben o zamanlar edemiyordum!

Adini "fadis" koydum Gulten dayioglunun bir romani (ananem okurdu okudugu ilk romandi) cok severdim. Barbi sinin adini fadis koyabilen bir bunyenin hali ortada.

Fadis'cigimle iki yil cok mutlu bir beraberligimiz oldu, benimle uyur, benimle gezmeye gelir, yemek yerdi. Banyo yaptirirdim O benim o kadar kiymetlimdi ki onun suratini hic bir kalemle boyamadim, kollarini bacaklarini asla koparmadim.

Sonra anadolu yakasinda ikametgah ettigimiz yerden avrupa yakasindaki evimize geri donduk. valizler toplandi, ev yerlestirildi pur-i paklandi, koliler paketler acildi acildi acildi ACILDI ACILDI!!!

Fadis yoktu, hicbir valizde hicbir kolide yoktu. Fadisi cok uzun sure anneme arattim. kimbilir kac kez beni ikna etmek icin indirip indirip bakti valizlere annemcim ama yoktu. Onun ardindan cok agladim. akibetini bilmiyorum.

[Cappy]

Küçüklüğümden çok fazla bir şey hatırlamıyorum.Belki de küçük yaştayken yaşadığım şeylerden dolayı bi anda büyüdüğüm içindir ama rahmetli dedeciğimi,en kıymetlimi çok net hatırlıyorum.İlkokul mezunu bile değildi fakat her torununa bi sürü sorular sorardı(yaşa göre).En çok da coğrafya.Cidden çok bilgiliydi.Okuması yarım yamalaktı.Hala merak ederim o kadar şeyi nasıl bildiğini.Neyse dedeciğim her defasında bana soru sorardı ben bilirdim,bilemezdim.Ama hep şeker verirdi.Bilsem de bilmesem de...Şimdi Adana'daki evimde o verdiği şekerlerin kağıtları duruyor,saklıyorum.Ha bu arada dedem benim Şeker Dedemdi
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
biz öyle koymuştuk adını.Şeker dede aşağı , şeker dede yukarı...Çok özledim kendilerini.Rabbim nurlar içinde yatırsın seni en kıymetlim....

[Feronia]

lisede ..
Turkce dersinden , bir onceki aksam.. Ogretmenin verdigi odevi o aksam babama gosterip babama yaptirmalarimi
Unutmam
Her hafta da , yardim ederdi.. Daha cok o konusur ben yazardim
Oflardim cabuk ol diye.. Genclik..
Bir gun Canakkaleden askerin yazdigi bir mektup yazmam gerekiyordu
Babam yazmisti resmen.
Ogretmenn okadar begenmiski , beni tum sinifin onunde mektubu okutturdu ..
Yerin dibine girmistim, utanarak okudum
Babamda amma cok zor kelimeler kullanmis dedim icimden.
Okadar guzel yazmistiki
sanirim ogretmen de anlamisti, kesin yani benim Turkcem ile o mektubdaki Turkce arasinda daglar kadar fark var
Ama helal olsun o ogretmen kucuk dusurmedi
Babamsa her hafta yardim etmeye devam etti .
Hakkini odiyemem.

[Melodram]

Biraz hem üzücü hem komik aslında hatırladığım şey. Yeni bisiklet alınmış bana, o dönem müstakil evdeyiz ve inanılmaz seviyoruz bisiklet sürmeyi, sitenin bütün çocukları da aynı okuldayız, sabah akşam demeden sitenin içindeki her sokağı dolaşıyoruz. Her sokağa da orada oturan arkadaşımızın adını vermişiz, öyle hevesliyiz. Neyse ben bir gün, saf aşık tabii, o dönem tam hoşlandığım değil de bence beni seviyor diye düşündüğüm-çünkü bana dondurma alıyordu, dondurma alıyorsa seviyordur nokta ahah- çocuğu gördüm, kendisi aynı zamanda yan komşumuzun torunu oluyor neyse işte ve hiç yapmadığım bir şey, kardeşimi de bisikletin önüne oturtmuşum, yokuş aşağı gidiyoruz. Ben tabii çocuğu gördüm, ruhum artist, dedim biraz etkileyeyim şunu iyice hızlandım, elimi falan bıraksam mı diye düşünüyorum, vazgeçiyorum derken birden önümüze sen kedi çık, ben o panikle arka freni sıkacağıma ön freni sıktım mı? Haydi bakalıııım. Ahaha. Çocuk bir aksiyon filminin çekimlerinde olduğunu düşünüyordur ama bizim bisiklet ön teker üstünde kalktı ve kardeşimle takla attık, o yere fırladı, az üstüne gelecek şekilde bende uçarak yerle buluştum. Fakat bayağı uçuyoruz yani havada, inanılmaz. Asla bozuntuya vermemeye çalışıyorum ama yani mümkün mü, kanıyor her yerimiz.
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
İşte o geldi aklıma şimdi, bu arada başka bir arkadaşım, Anıl da görmüş olayı. Koşarak eve geldi bana diyor ki, ''Cansu ayakkabıların düşmüş.'' ahah. Sağol Anılcım, ben düşmedim çünkü, düşen ayakkabı. Kıyamam ya nasıl tatlıydık.
Bu aşık olduğum çocukla ilgili başka bir anım daha geldi aklıma. Aşıkken nasıl pis bir insanım, acaba yazsam mı tırsan olur mu ki? Melodram ve çocukluk aşkı diye başlık açıp hikaye mi yazsam acaba. Şey diyormuşum bu post 5 like alırsa anlatırım.
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Şaka tabii, almasa da anlatırım ama benden sonra 2 kişi yazsın öyle. Flood yapamam.

[Feronia]

annemle babamin mahkeme gununu.
dunya durmus, basima yikilmisi adeta
Onlar eve gelesege kadar oldum oldum.. dirildim
Annemin merhameti yuvayi kurtardi . Melek annem