[Zeytin]

Ben bilmek istiyorum, hayat gerçekten bir avuç yerde durmadan dönüp durmak, sonra da yaşlanıp ölüp gitmek mi yoksa bu dünyada başka türlü yaşamak da mümkün mü?

Küçük Kara Balık / Samed Behrengi

[LeyLa]

Yağmur ile etrafa savrulan toprak kokusu, çayımın en tatlı yudumusun. Sen benim cevapsız sorularımın cevabı, her duamda dilediğim, her nefeste özlediğimsin.
Fazlasına gerek yok, yeter ki senli olsun.

Emre Tuncer-Aşk Kalbin Duasıdır

[Run]

Hiçbir şeyi geri almayı bekleme, yaptıkların için takdir edilmeyi bekleme, ne kadar zeki olduğunun keşfedilmesini bekleme ya da aşkının anlaşılmasını. Daireyi tamamla. Gururlu, yetersiz ya da kibirli olduğun için değil, sadece artık onun senin yaşamında yeri olmadığı için. kapıyı kapat, plağı değiştir, evi temizle, tozdan kurtul. Geçmişte olduğun kişiyi bırak ve şu anda kimsen o ol!!

Yoksul olan asıl sensin zamanı kontrol edemiyorsun, istediğini yapamıyorsun, senin koymadığın ve anlamadığın kurallara uymaya zorlanıyorsun. Eğer bir hikayeyi hala anlatıyorsan o zaman ondan kurtulamamışsın demektir.”

Paulo Coelho - Le Zahir

[Zeytin]

Yeterli hayasızlık da yoktur, yeterli erdem de yoktur. Ne kötülük, ne de iyilik enerjisine sahibizdir. dante’yi bilir misiniz? Sahi mi? Hay allah! Şu halde dante’nin tanrı ile şeytan arasındaki kavgada yansız melekler de kabul ettiğini bilirsiniz. Ve onları, bir çeşit cehennem girişi olan, vaftizsiz ölen çocukların konulduğu dehlizlere yerleştirdiğini de. Biz o dehlizdeyiz, aziz dostum.”

Albert Camus, Düşüş

[NitCh]

Bir saat hiçbir zaman doğru da olmaz,yanlış da.
Yakın ya da uzak olur.
Özdemir Asaf-Kırılmadık bişey kalmadı
Sayfa 179

[Ay]

Sözcüklerle anlatılamayacak bu durum dört ay sürdü. Eh, dört ay, yazması kolay: Altı üstü birkaç harf! Söylemesi de kolay: dört ay, iki hece! Çeyrek saniye içinde dudaklar böyle bir sesi çabucak uyduruvermiş: dört ay! Ama boşlukta, zamansızlıkta geçen bir dört ayın ne kadar sürdüğünü hiç kimse ne bir başkasına, ne de kendine anlatamaz, ölçemez, gözünde canlandıramaz; insanın çevresindeki bu hep aynı hiçliğin, bu hep aynı masa, yatak, leğen ve duvar kâğıdının ve hep aynı suskunluğun, insana bakmadan yemeğini içeri iten hep aynı gardiyanın, insanı çıldırtana kadar boşlukta dönüp duran hep aynı düşüncelerin insanı nasıl yiyip bitirdiğini ve yıktığını kimse kimseye anlatamaz.

Satranç, Stefan Zweig

[esekherif]

Ne bedellisi gidip adam gibi askerlik yapın

esekherif-monologlar

[Run]

Eskiden şeytan denince, kızıl boynuzlu, çatal sakallı, zıpkın kuyruklu bir cehennem zebanisi gelirdi akla...

dipsiz fırını andıran ağzından ecel zehirleri saçan bir iblisti o...
bizi günaha çağıran bir provokatör... lanetli bir ecinni...

modern zamanlar, kuşkuculukla birlikte geldi.

endüstrileşmeyle küçük dünyasının sınırlarını aşan insanoğlu, göç yolunda önce inançlarını kaybetti. dine ait ne varsa sorgular oldu.

böylece romantizm çağında kiliseye karşı direnişin kahramanına dönüştü şeytan... ve asırlardır kilit altında tutulan hazların zincirini çözüverdi. yasakların yerine tutkuları koydu; acıların yerine zevkleri...

daha önemlisi, insanoğlu şeytanın ayak izlerini gökkubbede değil, kendi içinde aramaya başladı. cehennemde sandığını, bilinçaltında buldu.
aslında çatışmanın tarafları iki omzumuza konmuş melekle şeytan değil, herbirimizin içinde kök salmış iyilik ve kötülük duygularıydı.
korkular yatıştı, modernite iblisle barıştı ve insanlık "romantik şeytan"la tanıştı.

Mephistopheles / Jeffrey Burton Russel

[Run]

Bir şeyin resmini yaparsan yaşar, fotoğrafını çekersen ölür.

Koleksiyoncu - John Fowles

[Run]

Ne tuhaf değil mi? En yakınlarımıza kalbimizi açamıyoruz, sonra gidip bir yabancıya içimizi döküyoruz. Nilüfer Kuyaş - Yok Adam