[Hesna]

Sizin varlığınızı hep hissederdim. Umutla bir haber beklerdim. Bu arzum şimdi gerçekleşti. Hem de böyle önemli bir günde. Sizden bir ricam var. Acaba suretinizi görmek lütfunu bana bağışlayabilir misiniz?

-Ah buna ne gerek var? Senin suretinle benim suretim aynı. Seni kendi kalıbımdan döktüm ben.

-Bunu duymak beni tarifsiz sevinçlere boğdu efendimiz.

-Öyleyse borular çalsın ve şölen başlasın.


Sadık YEMNİ, Muska(Sf.259)

[Kacak]

General Papulas; ''Türkler daha fazla güçlenmeden taarruz edilmesi lazım.''

Syf / 218

Cepheye Giden Yol - Emir Kıvırcık

[Sevda]

En önemli şeyler, söylemesi en zor olan şeylerdir. Bunları söylerken utanırsınız. Çünkü kelimeler küçültür onları. Kafanızın içindeyken sonsuz gibi, kocaman görünen şeyleri kelimeler hayat boyutuna indirger.

Ama hepsi bu kadarla da kalmıyor değil mi? En önemli şeyler, gizli yüreğiniz nereye gömüldüyse oraya pek fazla yakındır. Düşmanlarınızın çalmaya can attığı bir hazinenin işaret taşları gibi.

Sırrınızı açıklamak size pahalıya mal olurken karşınızdaki insanlar size garip garip bakarlar, ne dediğinizi hiç anlamazlar yada bunun nesini bu kadar önemli bulup yarı ağlar gibi söylediğinize de bir anlam veremezler.

En kötüsü bu bence.Sırrınızın kilitli kalması, söyleyen bulunmadığından değil de, anlayışlı bir kulak bulunmadığından olunca...

Stephen King -Ceset (The Body)

[Katherina]

Eğer bu dünyanın efendisi olmak istiyorsan,gerçeğin üstüne üstüne gitmelisin.

Wilhelm Reich - Dinle Küçük Adam

[Lilith]

-Gidicem dedi
-O öyle denmez dedim
-Hala söylemdesin dedi
-Söylemsiz ifade edemezdin şu halini dedim
-Ederim dedi
-Nasıl dedim(Keşke demeseydim)
-Arkasını döndü, gırtlağını temizledi, Hoşçakal dedi.Kocaman aşkı o söze sığdırdı döndü ve gitti.Ama yine benim dediğim olmuştu.Söylemsiz gitmedi konuştu.Haksız mıyım?

[Brutal]

Gece yarısı Tomas, Tereza’yı uyandırdı. Tereza ağlıyordu.

“Gömülmüşüm” diye anlattı, kaç zamandır gömülmüşüm. Sen her hafta beni görmeye geliyormuşsun. Mezarın kapısına her vurduğunda dışarı çıkıyordum. Gözlerim toz toprak doluydu. Sen ‘Nasıl görebiliyorsun böyle?’ diyormuşsun, gözlerimdeki toz toprağı silmeye çalışıyormuşsun. Ben de ‘Zaten göremiyorum ki. Göz yerlerimde delik var’ diyormuşum.

Sonra bir gün sen uzun bir yolculuğa çıkmışsın, ben senin başka bir kadınla birlikte olduğunu biliyormuşum. Haftalar geçiyor, sen gözükmüyorsun. Seni kaybetmekten korktuğum için uyku uyumaktan da vazgeçiyorum. Sonunda mezarın kapısını tıklattın, ama uykusuz gecelerle geçen bir ay beni öyle yormuş ki mezardan çıkacak halim kalmamış. Sonunda zar zor uğraşıp çıktığımda, sen hayal kırıklığına uğramış gibiydin. İyi görünmediğimi söyledin. Ben de çökmüş yanaklarımla, sinirli hareketlerimle senin gözüne ne kadar kötü göründüğümü hissedebiliyordum.
‘Özür dilerim’ dedim. ‘Sen gittin gideli gözümü kırpmadım.’ Sen, ‘Gördün mü?’ diye bağırdın sahte neşeyle dolu birsesle. ‘Senin iyi bir tatile ihtiyacın var. Bir aylık tatile!’ Sanki ben senin aklından geçenleri bilmiyormuşum gibi! Bir aylık tatil senin beni bir ay görmek istememen demekti, başka bir kadın var demekti. Sonra sen gittin ve ben sürünerek mezarıma girdim.

Çok iyi biliyordum ki, bir ay daha geceler boyunca seni beklemekle geçecek ve sen geldiğinde ben daha da çirkin görüneceğim, sen de daha çok hayal kırıklığına uğrayacaksın.”



varolmanın dayanılmaz hafifliği - milan kundera.

[Hesna]

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.



Durdum. Bir ağaca yaslandım. Ağaç rüzgardan sallanıyor. Ayın on beşi değil ama, yine kocaman bir ay, caddenin kocaman ampülünden kararmış madeni bir ışıkla bakıyor. İçimi deliyor sokak köpeğinin güzel gözleri, mahzunluğu, açlığı...Ah, bir simit olsaydı cebimde! Otursaydım şu ıslak çimenlerin üstüne, köpeğin yanına, "ulan" deseydim, "koca herif, şu dünyada bir sen, bir de ben varız, bir de na, şu kısa adımlarla yürüyen herif, bir de ay, bir na, şu geçen otomobil. N'apalım şimdi? Aya bakıp şiir yazamayız. Otomobili durdurtup binemeyiz. Şu herife yetişemeyiz. Yapacağımız bir şey var. Oturup seninle şu simidi paylaşalım."

Sait Faik

[Nava]

"Ayrılık ne biliyor musun?
Ne araya yolların girmesi, ne kapanan kapılar, ne yıldız kayması gecede,
ne güz, ne ceplerde tren tarifesi, ne de turna katarı gökte...
İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık."

İnsanın Acısını İnsan Alır - Şükrü Erbaş

[Envy]

... ama en güzel kadınlar hep en iğrenç boklara tutulurlar zaten, en sahtelerine.

Charles Bukowski * Pis Moruğun Notları

[Aze]

''İstediğim bütün kitapları okuyamam; olmak istediğim bütün insanlar olamam ve istediğim hayatları süremem...
İstediğim bütün becerileri edinemem.öyleyse ne istiyorum?
Yaşamak ve hayatta olabilecek bütün zihinsel ve fiziksel deneyimlerin bütün renklerini, tonlarını yaşamak ve duyumsamak istiyorum ve berbat bir şekilde kısıtlıyım. ''

Sırça Fanus - Sylvia Plath