[Ruj]

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Kim der ki "Gençliğimi israf etmedim"?



Murat Menteş/ Garanti Karantina

[Melodram]

Bak Kayra, biz herkes olduk. Kendimize en büyük acıları ve zevkleri tattırdık. Ve artık ölüyoruz. Bunu fark etmiyor musun? En yukarıdan aşağı düşüyoruz. Ve yeri öpmemize çok az kaldı. Başladığımız yere dönmeden, yani sermayemizde ve hafızamızda sadece ismimiz kalmadan hatırladıklarımızı yazacaksın. Hayatın suyunu içtikten sonra bir gün işememiz gerekecekti. Ve zihinlerimiz ölmeden önce bunu yapacağız. İnsanlığımızı, ahlakımızı, dünyayı çok uzun zaman önce yok ettik. Hissediyorum, şimdi sıra anılarımızda ve hayallerimizde. Kafatasımızın içini süsleyen bütün bildiklerimizde. Her geçen saniye eksiliyorlar. Çok geç olmadan yazmalısın!

Kinyas ve Kayra - Hakan Günday

[She]

Eğer hayatlarımızın her bir anına gidip orada sonsuza dek kalacaksınız deseler yalnızca iki şeyden birini seçmek isterdim...biri o çocukluğun bahçesindeki ağacındalına asılı salıncakta sallanırken...öteki bütün hayatım boyunca en çok sevdiğim kişiyle öpüştüğüm ilk gün...herkes aşık olmanın ortak dilini bulup yazmaya çalışıyordu...ama aslında bu kadar basitti işte, birini öptüğünde salıncakta sallanır gibi hissediyorsun aşıksın...


Kürşat Başar
(başucumda müzik)

[Damla]

Şimdi tek istediğim nefes alabilmek, ötesinde yok gözüm.
Kaçmak da mümkün buradan elbette ama benim istediğim kaçmak değil ki.
Ne varmayı arzuladığım bir öte diyar,
ne de bir yerlerde bıraktığım kayıp bir cennetim var.
Sadece çıkmak istiyorum.
Çıkmak da değil, çıkabilmek. Ben o ihtimali seviyorum.
Seçeneğim olmasını, kapının aralık kalmasını…
Durmuşum bir eşikte, ne bir adım geri, ne bir adım ileri, uzatmışım kafamı aralıktan dışarı, sırtımı dönmüşüm o cehennem sıcağına, mutlu mesut, çocuk çocuk soluklanıyorum serinlikten, ötesi gerisi ne gam.

MedCezir - Elif Şafak

[Ruj]

Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum..ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu.. acı,insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda,başta en ufak güç bırakmayan,yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi..


Şeker Portakalı

[She]

"Gözbebeği:
İnsanlarda yuvarlak, hayvanların çoğunda ise dikine elips biçiminde olan gözbebeğinin çapı, irise gelen ışığın miktarına göre değişir.
Karanlık ve uzaklık büyütür gözbebeğini; aydınlık ve yakınlık küçültür.
Yani bu kararsız çember, ışık varsa küçülür, ışık yoksa büyür.
Yakına bakarken de küçüldüğüne göre, yakın olan aydınlıktır, aydınlıktadır.
Uzağın payına karanlık düşer.
Zaten karanlığı kimse yakınında görmek istemez.

Aşık olunca da büyür gözbebeği; demek ki âşık olunan hep uzaktadır.
Aradaki mesafenin verdiği acıyı azaltmak için, maşuka gözbebeğim! diye hitap edilir."

elif şafak-mahrem

[LeyLa]

Aşk bazen sandığınızdan daha yakındadır…

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Bir Gün
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[Kacak]

Gitsem yanına...
Ama,ne diyebilirim?
Hiçbir kurulmuş cümlem yok ki bu durumlar için...
Hayat metot defterinden kopya çeksem...
Desem ki bende;
"Ölüm de yaşamak kadar doğal... İnsanlar doğarlar,yaşarlar ve ölürler...
Kimsenin kalbini kırmayacaksın... Ne zaman ne olacağı belli değil''


Zeki Kayahan Coşkun / Bu Çocuk Kimin?

[Melodram]

'' Seni anlıyorum '' demek büyük bir yalandır. Kocaman bir yalan. Kimse kimseyi anlayamaz ve tanıyamaz dünyada. Var olan en sağlam zırh insan vücududur. İçindekileri en iyi saklayan kasa odur. Koridorlarında birikenlerin kokusunu bile yaymaz dışarıya. Deliliğinin kokusunu, anormalliğinin kokusunu duyamazsın yanında gazete okuyan adamın, otobüs durağında. Sadece gördüklerin vardır. Beş duyunun algıladığı kadar anlarsın aileni, sevgilini, çocuğunu. Dolayısıyla herhangi bir şeyi, birini anladığına, ama gerçekten anladığına emin olmak, sarıldığında arkasında ellerini kavuşturabilecek kadar o şeyi ya da kimseyi anlamak olağanüstü bir durumdur. Ve çok zaman isteyen söz konusu olağanüstü ilişki için olağanüstü bir insan olmak gerekir.

Kinyas ve Kayra - Hakan Günday.

[Kacak]

Hiç acımadı, olric. Şimdi ölürüm, niye ateş ediyorlar hala? Yüzümü dağıtmasınlar olric, dağıtmasınlar. Bu kan, ruhumu da çekiştiriyor dışarı çıkarken. Beni sakın bırakma. Sırtım nasıl da ısındı. Hayat şimdi nasıl da başkalaştı. Bana şimdiden sonra ne derler? Ben kendimi bağışlıyorum olric. intikam mı alıyorlar olric? Neden vuruyorlar beni hala? Gazeteci öldü mü? Pişman olayım mı? Ben çocukken babam bir kere başımı okşamıştı..

Tutunamayanlar / Oğuz Atay