[Beatrice]

Bir acı sonuna kadar yaşanmadıkça geçmez.

Marcel Proust

[Sarya]

Sözcüklerle anlatılamayacak bu durum dört ay sürdü. Eh, dört ay, yazması kolay: Altı üstü birkaç harf! Söylemesi de kolay: dört ay, iki hece! Çeyrek saniye içinde dudaklar böyle bir sesi çabucak uyduruvermiş: dört ay! Ama boşlukta, zamansızlıkta geçen bir dört ayın ne kadar sürdüğünü hiç kimse ne bir başkasına, ne de kendine anlatamaz, ölçemez, gözünde canlandıramaz; insanın çevresindeki bu hep aynı hiçliğin, bu hep aynı masa, yatak, leğen ve duvar kâğıdının ve hep aynı suskunluğun, insana bakmadan yemeğini içeri iten hep aynı gardiyanın, insanı çıldırtana kadar boşlukta dönüp duran hep aynı düşüncelerin insanı nasıl yiyip bitirdiğini ve yıktığını kimse kimseye anlatamaz.

Satranç, Stefan Zweig

[Beatrice]

''Kendini kalabalığın ortasında tek başına hisseden kişinin yalnızlığı gibisi yoktur.''

Virginia Woolf

[SpinoZi]

Sadece bedenleri, şekilleri, görüntüleri sevenlere ne yazık! Ölüm her şeyi yok edecek. Ruhları sevmeyi deneyin, onlara yeniden kavuşursunuz. -Victor Hugo

[Zeytin]

"Onu yalnızca dokunarak, yalnızca koklayarak bile tanırdım; kör olsam bile nefeslerinden, ayaklarının yere vuruşundan tanırdım. Ölmüş olsam bile, dünyanın sonu gelmiş olsa bile tanırdım onu."

Madeline Miller | Akhilleus’un Şarkısı

[IRCMasteR]

Ağlayabilseydiniz, anlayabilirdiniz.

Necip Fazıl Kısakürek

[Sarya]

Kalabilseydi kalanlar..Zaten kalabilirlerdi başucunda..Gidenlere suç bulma hiç Sen kovmadınmı?

[SpinoZi]

Eflatun’a sormuşlar:
– İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan iki davranışı nedir?
– Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki çocukluklarını özlerler. para kazanmak için sağlıklarını yitirirler ama sağlıklarını geri almak için de para öderler. Yarınlarından endişe duyarken bugünü unuturlar. Sonuçta, ne bugünü, ne de yarını yaşarlar. Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar ama hiç yaşamamış gibi ölürler.

[SpinoZi]

Allah’a dayan, sa’ye sarıl, hikmete râm ol;
Yol varsa budur, bilmiyorum başka çıkar yol.

-Mehmet Akif, Safahat

[SpinoZi]

İyilik, kalbinin huzur bulduğu ve içine sinen şeydir; kötülük ise insanlar ona onay verseler bile gönlünü huzursuz eden ve içinde bir kuşku bırakan şeydir. -Hikmetin 40 Kapısı