[Beatrice]

Vardığım sonuca göre, en iyisi hiçbir şey yapmamak! Her şeyden iyisi, bir köşeye çekilip seyirci kalmak. Onun için diyorum ki, yaşasın yeraltı!

Dostoyevski - Yeraltından Notlar

[Beatrice]

İki gözyaşı aralığı kadardır sevincin hükmü

— Şükrü Erbaş

[huLk]

”Sanırım hayal kurarken malzemeden çalıyoruz. Çünkü sürekli yıkılıyor" diyor Grange.
Montaigne'ye göre ise; yıkımın sebebi malzemeden çalmak değil, malzemeyi çürük zemine kurmaktır:
"İnsanlar seni hayal kırıklığına uğratmıyor. Sadece sen yanlış insanlar üzerinde hayal kuruyorsun.”

[Beatrice]

Size fazla mutluluk dilemiyorum, fazlası usandırır insanı..

— Dostoyevski

[esekherif]

Göğsümde ki kuşlar son kez kanat çırpsın
Her şey birden bire bitsin
Kırılsın taş plaklar
Bitsin bütün şarkılar
''gel gitme kadın'' zeki müren

esekherif-monologlar

[Togepi]

Şimdiye kadar nasıl yaşadıysan gene öyle yaşayacaksın sanırsın. Sonra beklenmedik bir anda biri çıkar gelir. Etrafındaki kimseye benzemez. Kendini bu yeni insanın aynasında görmeye başlarsın. Var olanı değil, sende eksik olanı gösteren sihirli bir aynadır ve sen bunca zaman aslında hep bir eksiklik duygusuyla yaşadığını bilmediğin bir şeye hasretlik çektiğini anlarsın. Şamar gibi iner hakikat suratına...

Gösteri Peygamberi - Chuck Palahniuk

[Ay]

"Ölene kadar sorumlusun,
gönül bağı kurduğun her şeyden" dedi tilki.

Küçük Prens.

[huLk]

İnsan her şeye alışır diyorlar ya, öyle değil aslında. Başka çaren olmadığı için katlanıyorsun ama alışmıyorsun.


Ahmet Ümit

[yeLda]

Siz insanlar , diye haykırdım, bir konu hakkında konuşurken neden illaki bu aptalcadır, bu akıllıcadır , bu iyidir, bu kötüdür demek zorundasınız ? Ve bütün bunlar ne demek oluyor? Bunları diyebilmek için olayın gerçek nedenlerini araştırıyor musunuz? Olayın niçin cereyan ettiğini, etmek zorunda olduğu konusunda bir fikriniz var mı? Bunları yapmış olsanız yargılarınızda bu kadar aceleci olmazdınız.

Genç Werther'in Acıları

[Mara]

Kendi egolarını bileyerek ve kendi yarattığı yalancı sistemleri dizerek koca bir karmaşa yaratan insanlar, adalet dedikleri şeyi Tanrı’dan bekliyorlardı.
Oysa Tanrı, insanlardan beklentileri olan bir varsayımdı, insanların beklenti duyabileceği değil…
Koray Sarıdoğan