[Çalıkuşu]

“Âşıkın işi kumar gibidir, o hep kaybeder,kaybetmeye mahkûmdur da.
Aşk ki sevgidendir, ona muhalefet olmaz,belki uğruna feda olunur.
Sevgiliden bir vuslat umuduna,âşık bin can fedaya hazırdır.
O ki sevgilinin güzelliğini her yerde görmektedir, başkaları sevgili için
“Yarın görünecek!” umudundayken onun bugünü yarın olmuştur.
O sevgiliyi bulunduğu ateşlerin içinden seyreder, her anda ve her mekânda...
Adıyla,hayaliyle,sözü ve hatta lakırdısıyla... Aşk bir ateştir ve âşık daima yanar,yakılır,erir.
Denizden çıkarılıp ovaya atılan balık,belki tekrar denize ulaşırım diye nasıl çırpınır durursa,
âşık da varacağı makama varmak için öyle çırpınır durur işte!..”

İskender Pala- Aşkname

[Envy]

Gecelerim paçavraya dönmüş bir yürek. Gecelerim beni aşkla tutuşturuyor, ama senin eksikliğini çektiğini biliyor ve bu gerçek karanlıkta bir bıçak gibi parlıyor. Gecelerim sana uçabilmek, seni uykunda sarmalayıp bana getirebilmek için kanatları olsun istiyor. Ama gecelerim her türlü deliliğin yasak olduğunu ve düzensizlik yarattığını biliyor. Gecelerim senin ve benim hazza eriştiğimizi görmek için röntgencilik yapmak istiyor, ama bedenim birkaç sokağın ya da adi bir coğrafyanın bizi ayırdığını anlayamıyor...


Frida Kahlo * Aşk ve Acı

[yeLda]

Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken, sen hiç ol.Menzilin yokluk olsun.İnsanın çömlekten farkı olmamalı.Nasıl ki çömleği tutan dışındaki biçim değil, içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutanda benlik zannı değil hiçlik bilincidir.

Elif Şafak/Aşk (Şemsi Tebrizi'nin 33. Kuralı)

[Aruz]

Ateş de, aşk ve ölüm gibi.
Kimse kimsenin yerine yanmıyor. Ve kimsenin yangını kimsenin yangınına uymuyor.

Nazan Bekiroğlu

[Envy]

Kimse kimseyi avutamaz, kimse kimsenin dehasını keşfedemez, kimse kimsenin ayıbını saklayamaz, ama en kötüsü kimse kimsenin itirafını göğüsleyemez ağırbaşlıca. Beraberce efkar dağıtırken en can alıcı anlarda uzun uzun susarlar ya, bunu da yalnızlığın paydaşlığı sanırlar.Bir aradayken her zamankinden çok yalnızdırlar.


Sema Kaygusuz * Karaduygun

[Hesna]

‘’Her şey bu kadar basit aslında” dedim kendi kendime;
’’dünya tozlanan bir yerdir.’’
Bütün insanlar toz almak için gelirler dünyaya. Kimisi bir ülkenin tozunu alır, kimisi bir sehpanın, kimisi bir ceketin.
Ama bazen bir gözün tozunu almak gerekir dünyada,
kabul etmek lazım en zoru budur.


Ali Ayçil - Kovulmuşların Evi

[N999]

İnsanın kendinden dolayı acı çekmesinden başka, bir de kendi kendine ürettiği acı var.
Kendi eliyle yarattığı.
Kazanılmış acıdır bu.
Korkuyla acının birbirlerinin yerine geçişinde doğar.
Ve korku, acı çekme biçimlerinden biridir.
Kazandıkça, yani idrak ettikçe, öğrendikçe ya da sahip oldukça içinde büyüyen bir canavardır.
Cebinde beş liran yoksa ya da kudretin yoksa, bunları kaybetme korkusuyla acı çekmezsin.
Kötülük yapmadıysan, karşılığını görmekten korkmazsın.
İnsanın kendi eliyle yaratıp başına musallat ettiği, kazanılmış acılardır bunlar.

İclal Aydın - Kağıt Kesikleri

İlgilenmiyorum isimlerle.
Sadece hiçliğin içinde bedensiz bir zihin olmak istiyorum.

Hakan Günday'ın Kinyas ve Kayra Kitabından

[MeDd_]

Hani böyle insanlara değer veriyor gibi yapıyorsunuz ama aslında vermiyorsunuz ya.İşte onu yapmayın.

Mehmet COŞAR

Alıntı:

Acıya takılıp kalma da düşün; çivilerini çakan kim?

Mustafa Çolak/ Algı Sapması ve Gece