[Rüzgar]

İnce cizgileri olan biriysen, orayi sabitlemeli ve ilk adimi atan kendin olmamalisin.
Hos...
Kaideleri birileri icin feda etmek genimizde var bizim.
Asil hatamiz bu.

[Lcia]

Biri bize neyin var diye sorsa, hep iyi niyetimizden kaybettik... Oysa ki biz yardım istediklerinde, elimizi vermedik... Kendimizi hiç eleştirmedik... Yaşamın bizim etrafımızda dönmediğini kabul edemedik... Çağrıldığımızda gidemedik, çağırınca niye gelmiyorlar dedik... Mutluluklara sevinemedik, sonra niye bizimle gülmüyorlar dedik... Sırtını döndüğünde "amaan kendi bilir" dedik... Sebebini hiç merak etmedik... Ne olursa olsun, iyi niyetimizden kaybettik.. Milleti çuvaldızla dürtüklerken, o iğneyi kendimize değdiremedik... Umursamamayı, değer vermemeyi, gönül almamayı meziyet bildik... Hep zayıflara sahip olduğumuzu sandığımız gücümüzü gösterdik... Güçlünün yanında kimliğimizden ödün verdik... Hepimiz iyi niyetimizden kaybettik.. İçimizdeki zalimle, kötüyle bir türlü yüzleşemedik.. İtiraf edemedik.. Gidenin arkasından koşmamak gerektiğini telkin ettik ve gidenlerin sebeplerini hiç düşünmedik... Boşver demeyi meziyet bildik... Biz aslında iyi niyetimizden değil, iyi niyetimizi kaybettik... Çünkü sadece kendimize değer verdik... Empatinin dibine vurduğumuz bir gece olsun. İyi niyetiniz daim olsun

[Coder]

Ben bu kalbi yalancının biri gelsin kırsın,döksün,parçalasın diye taşımadım yıllardır

[Davidoff]

Burası soğuk , soğuk odalar..

[Flora]

Bazı şeyler bitmeli. en azından bitirebilmeyi bilmeli. denemeli ya da öyle bişey.

[Numune]

Hayatı dibine kadar yaşıyor muyum? Yeterince şans tanıyor muyum kendime? Yeterince seyahat ediyor muyum? Kendimi yeni deneyimlere açıyor muyum? Ahlaki ilkelerim düzgün mü? Hâlâ ailem yanımdayken onlara gereken özeni gösteriyor muyum? Öğrenebildiğim kadar öğrenebiliyor muyum? Korktuğum şeyleri yapıyor muyum? Hâlihazırda çok fazla pişmanlığa sahibim? Ya da yeterince pişmanlığım yok mu? Hayatımın iplerini çok mu gevşek tutuyorum, yoksa çok mu sert?

Mutlu muyum?

[Lcia]

Herşeye iyi tarafından bakmamız gereken zorlu bir haftaya başladık... Tüm hafta boyunca söylenecek profesyonel hayatın olmazsa olmazı beyaz yalanlara, telefonun ekranında biriken cevapsız çağrılara, gizliden gizliye sayısıyla gurur duyduğumuz ama yoğunluktan yanıtlanamadığımız e-postalara, biz didinip, resmen ter akıtırken, lidyanadan küpe siparişi veren çalışma arkadaşlarımıza, tutanak tutarken karşılaştığımız fazlasıyla cilalanmış hatta biraz da saptırılmış doğrulara, hak etmediğimiz ya da hak etmediğimizi sandığımız negatif yorumlara, adımızı bile bize unutturacak ürkütücü sürmenajlara hazır olmamız ve durumu kabullenip, pozitif kalmak için kendimizi zorlamamız lazım.. Katıra “Baban kim?” diye sormuşlar; “At dayım olur.” demiş. Elimizdeki artılara odaklandığımız, kendimize ve çevremize huzur sağladığımız, en önemlisi sağlıkla yaşadığımız bir hafta olsun... Pazartesi sendromumuz da bu güzel haftanın nazarı olsun.

[Melodram]

Hiçbir şey beklemeden, herhangi bir çıkarım olmadan, bazen tanıdığım bazen hakkında hiçbir fikrimin olmadığı insanları, sadece onlar anlatmak istediği için ve anlatınca iyi hissedeceklerini adım kadar iyi bildiğim için dinliyorum. İster 10 dakika, ister 10 saat, ister 10 gün; ama bunun sonunda kendimizi illa ki de bir 'duygusal bağ' adı altında zoraki ilişkiler içinde bulmuyor, bulmak zorunda da hissetmiyoruz. Hatta bazen bütün o iç döküş bitince, hiç konuşmamış gibi yollarımıza devam ediyoruz, yeniden dolana kadar. Sonra kendi kendime, ne kadar büyük bir servetim olduğunu düşünüyorum. Bir sürü insanın 'çöp' niyetine dışarı atmak istediği duyguları, anıları, hisleri, öfkesi her şeyini kendi içimde topluyorum ve en güzeli de, ne onların bana döktükleri şey çöp ne de benim içim bir çöplük kadar can sıkıcı. İnsanlarla anılar biriktirmeden, bir insanı bile anlamadan gitmeyin bu dünyadan.

[Shizophrenic]

Tatcak bir acı daha varmı? (!) Kayıpların en büyüğü mü acaba toprak üzerine? Daha acısı nedir ki bu dünyada? Yaşamak mı ölmek mi kalan acı?

[müptezel]

Bazı şeyler kafada bitiyor, bi zamandan sonra kafa da bitiyor .