[N999]

Düş yakamdan sıkıcı ruh, düş artık!

[Nur]

suratım al al oldu puff kızamıkmı cıkarıyorumkii

[Ruj]

'' Sabır saadeti ebedi kalır
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Sabır kimde ise o nasib alır ''

[JuDGe]

Kısa bir sessizlik.

[yoSun]

Yaşadığım falan yok, sadece ölmezden geliyorum.!!!

[aŁmiηa]

AkLım mı? O yüzsüz bir misafir. Hep Sende kaLıyor...

[Ay]

Bundan sonra; Ona, buna, şuna laf sokmak yapacağım en son şey.
En sevmediğim şeyler; Emrivakiler! Sorgulanmak! Trip! Boşyere Alınganlık!

Biraz olsun kafa dağıtıp, sıkıntılarımı biran unutmak için girdiğim yerde kimsenin benim canımı sıkmasına, moralimi bozmaya hakkı yok. Bundan sonra böyle. herkes nerde durması gerektiğini bilsin!
Benim sıkıntım bana yetiyor artıyor.. Bari burada kimse benim canımı sıkmasın.

[N999]

Beni benim bırak, beni benimle, bu cehennemde.

Oysa ben tam tersini istiyorum beni benimle bırakmayın bu cehennemde. Başkaları için bir cennet ama benim için bir cehennem. Bir cehennemde yaşıyorum sanki, kendi cehennemimde. O kadar boğuluyorum ki hiç bir şeyin anlamı yok benim için. Ne yaşadığım yerin güzelliğinin, ne etrafımdaki insanların, ne yaptıklarımın.

Zaten bu durumda nasıl olabilirler ki? Etrafımdakilerin hepsi birer robottan ibaret, kimse beni anlamıyor, kimsede kendimden bir şeyler göremiyorum. Bir sıcaklık, bir gülümseme, bir sevecen tavır. O kadar hasretim ki bunlara. O kadar açım ki. Boşuna bakınıyorum, çünkü aradığımı bulamıyacağımı biliyorum. Şimdiye kadar bulamadığım gibi.

Bir insanın, bu kadar insanın arasında yapayalnız olması nasıl bir duygudur bileniniz var mı? Kocaman bir boşluktayım, sanki bir cehennemin ortasında, cennete hasret yaşıyorum. Benim cennetime. Hissetmeyen bilebilir mi bunu ya da anlayabilir mi?

Beni benimle bırakmışlar bana sormadan, beni benimle bu cehennemde.

[Ruj]

"Aklıma bile gelmiyorsun artık.. O kadar kalbimdesin ki". [C. Süreya]

çocuksu olmak spastiklik belirtisi değildir; hüznün üstünü sayarak alınız.