Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Orta Çağ Felsefesi: Orta Çağ'da Hıristiyanlık Felsefesinin Dönemleri Nedir?

Hristiyan felsefesi, iki temel dönemle sınıflandırılmaktadır. Bunlar Patristik Dönem ve Skolastik Dönem olarak adlandırılır. Felsefe tarihçilerinden bazıları Orta Çağ’ın tamamını Skolastik Dönem olarak adlandırsalar da biz Augustinus ile başlayan dönemi başlangıç olarak kabul edip bundan sonra Ockhamlı William’a kadar olan sürece bu adı vermeyi uygun görüyoruz. Bu dönemden öncesini de zaten Patristik Dönem olarak adlandırıp incelemiştik.

Aslında Skolastik Dönem, genel hatlarıyla ele alınırsa Aristotelesçi felsefenin bir uydusu niteliğini taşıyan, imanı akılla kanıtlama yolunu bıkıp usanmadan deneyen güçlü felsefelerin ve filozofların boy vermiş olduğu modern felsefenin ana kaynaklarının aktarıcısı durumunda görünen bir dönemdir. Bu dönem felsefelerinin en belirgin özelliklerinden biri, Antik felsefeyi özümseyerek onu Hristiyan dinin dogmalarıyla uyum içine sokmaya çalışan görkemli bir entelektüeller dönemi olmasıdır. Dönemin karakteristik özelliği, teoloji temelli bir felsefe geliştirmiş olmasıdır.

Tevrat ve İncil, bu dünyayı bu dünyada üretilmiş metinleri anlamanın ve yorumlamanın asli kaynaklarıdır. Hristiyanlık bu dönemde felsefenin daima koruduğu yaşama üslubunu ve düşünme tutumunu oluşturmuştur. Augustinus’un içinde yetişmiş olduğu dönemle birlikte eğitim kurumları ve eğitim sistemi de dönemin düşünürleri üzerinde ciddi bir biçimde belirleyici olmaya başlamıştır. Bu dönemden itibaren dünya, üniversitelerin görkemli bir biçimde tarih sahnesine çıktığını görecektir. Oxford ve Paris Üniversitesi öne çıkan öğretim kurumlarıdır. Felsefe sadece bu üniversitelerde değil manastırlarda da varlığını sürdürmüştür.

KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI