Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Orta Çağ Felsefesi: Orta Çağ'da Hıristiyanlık Felsefesinin Ortaya Çıkışı Nedir?

Hristiyan felsefesi kutsal Roma kilisesi imparatorluğunun (La. Sacrum Imperium Romanum) hizmetinde olan ve onun buyruklarına göre biçimlenebilen bir felsefedir. Buysa felsefe kavramının gerçek anlamıyla çelişiktir. Bu bakımdan denilebilir ki Hristiyan felsefesi, Antik Çağ Yunan idealizminin Hristiyanlık dini ölçüleri içinde bir devamından ibarettir. Kaldı ki Hristiyanlık, Yunan stoacılığında içkin bulunmaktadır.

Hristiyanlık, yayılma sürecinde bazı felsefi görüşlerle karşı karşıya gelmiştir. Felsefe, Hristiyanlığın ilke ve açıklamalarını eleştirmiştir. Hristiyan dinine karşı yapılan bu eleştirileri savunmak adına, Hristiyan düşünürleri tarafından düşünceci öğretiler (İdealizm), özellikle de nesnel düşüncecilik felsefeleri geliştirilmiştir. Bu düşünceci öğretiler, idealist bir dünya görüşü ile ve en yaygın biçimiyle, özdeksel (maddesel) olmayan ruhu ya da Tanrı’yı dinsel nitelikli öğretilerle ileri sürmüştür. Nesnel düşüncecilik felsefesi de dinsel nitelikli öğretilerden daha soyut bir görünüşe bürünen ve bir Tanrı fikrinden özelde bahsetmeden evrenin temelinde ruhsal bir özün evrenden önce var olduğunu ileri süren felsefesel öğretilerin adlandırır.

Bu felsefeleri oluşturan düşüncelerin destekçisi olan filozofların felsefesi, ayrıca Apoloji (Savunma) olarak da bilinmektedir. Bu savunma felsefesi, ilk zamanlarda bazı felsefî görüşlere karşı yapılsa da zamanla dini açıklama hâline gelmiştir. Özellikle Antik Çağ Yunan felsefesinden temellenen Batı felsefesinin Orta Çağ dönemi, bütünüyle bir Hristiyan felsefesidir. Milattan Sonra 5. yüzyılda son Yunan felsefe okulları da kapatıldıktan sonra Batı düşüncesi, on yüzyıl boyunca, hemen hemen sadece din ve özelinde de Hristiyanlık üstüne düşünmüştür ve işte bu süreçteki felsefeye de Hristiyanlık felsefesi ya da Hristiyan felsefesi adı verilmiştir.

Yaklaşık bin yılda, dini inançlarla felsefi düşünceler kaynaşmış ve din, felsefenin tüm alanlarında etkili bir rol almaya başlamıştır. Bu etkinin olumsuz yansımaları olarak, bu dönemde felsefenin yanında bilimin de dışlanmış olması gösterilebilir. Zira bu dönemde felsefe ve bilim merkezleri bir bir kapatılmıştır. Örnek verecek olursak, 5. yüzyıldayken, döneminin en geniş yazın arşivine sahip olduğu düşünülen İskenderiye Kütüphanesi, bilimsel ve felsefi çalışmaların Hristiyan düşüncesine zarar verdiği gerekçesiyle yakılmış ve yok edilmiştir. Bu yok edilişin, dünya bilim tarihini en derinden etkileyen olaylardan birisi olduğu kabul edilmektedir. Benzer gerekçelerle 6. yüzyılda da Yunan Akademisi kapatılmıştır.

KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI