Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Orta Çağ Felsefesi: Orta Çağ Felsefesi Nedir? Ne Değildir? Genel Özellikleri Nedir?

Orta Çağ felsefesi ya da Millî Eğitim Bakanlığının felsefe dersi için getirdiği isimlendirmesiyle MS 2. – MS 15. yüzyıl felsefesi, din odaklı bir inanç sisteminin merkezde yer aldığı bir felsefi dönemdir. Bu dönemde özellikle Hristiyan felsefesi çevresindeki filozofların birçoğu aynı zamanda din adamı olarak ön plana çıkmaktadır. İslam felsefesi filozoflarında ise böylesine bir belirgin ayrımdan söz etmek pek de mümkün değildir. Buradaki Hristiyan felsefesi ve İslam felsefesi ayrımı, din zemininden çok coğrafya zemininde yapılmıştır.

Antik Yunan Felsefesinde MS 2. yüzyıla yaklaşılan süreçte, Antik Yunan medeniyetinde çok farklı temellere sahip değişik felsefe okulları ortaya çıkmış, felsefe giderek yaygınlaşmış ve sistemleşmiştir. Öncelikle Hristiyanlığın ve ardından da İslamiyet’in doğup geniş kitleleri etkilemesiyle birlikte felsefe, ilahi dinlerle çok sıkı bir etkileşime girmiş ve zamanla din zemininde biçimlendirilen yeni bir felsefe anlayışı ortaya çıkmıştır. MS 2. – 15. yüzyıl felsefesi olarak da bilinen bu yeni felsefe, dönemin her düşünsel temasında kendini göstermiş ve Antik Yunan felsefesi karşısında özgün bir yol tutmuştur.

Antik Yunan’da Platon, Aristoteles, Epiküros gibi filozoflar ve Yeni-Platonculuk gibi felsefe akımları, bu dönemin oluşumunda önemli etkide bulunmuştur. Orta Çağ’da ya da MS 2. – MS 15. yüzyıl felsefesinde felsefe ya inancın pekiştirilmesi amacıyla araç olarak kullanılmış ya da inanca zarar verdiği düşüncesiyle belli kesimlerce dışlanmıştır. Bu dönem boyunca felsefe ile teoloji birbirine neredeyse iç içe girecek kadar yaklaşmış, hatta felsefe çoğunlukla teolojinin bir parçası olarak görülmüş ve genel olarak inanç konularının akılsal kanıtlamalarında araç konumuna gelmiştir.

KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI