Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Aristoteles'in Varlık Felsefesinde (Ontoloji) Genesis Nedir? Ne Değildir?

Aristoteles, derinlemesine biçimde kavranması güç olan felsefi düşüncesiyle Yunan felsefesinin en önemli sorunlarından biri olan teklik–çokluk sorununa da bir çözüm önermiş olur. Örneğin; Ağaç İdeası ya da özlüğü tek ve değişmez bir yapıda olduğu hâlde, yeryüzündeki tek tek ağaçların nasıl olup da birbirlerinden farklı olduklarını açıklamak sorunuydu ve Platon bu durumu, tek tek ağaçların ağaç ideasından farklı ölçülerde pay almış olmalarıyla açıklıyordu. Şimdi Aristoteles, tikel ağaçlar arasındaki farklılıkları, özün ya da formun tek tek tikellerde farklı ölçülerde edimselleşmiş olmasıyla açıklamaktadır: Ağaç formu, her bir ağaçta, gizillikten değişik ölçülerde edimselleşmiştir ve bu formun daha ileri düzeyde edimselleştiği ağaç tikelleri ağaçlığı daha iyi yansıtan, daha güzel ve iyi örnekler olmuşlardır. Aristoteles’in madde ve form anlayışı bu esaslara dayanır. Buna göre ilk, salt, kaotik madde tam anlamıyla bir “Yokluk” (Me On) durumu değilse de henüz bir varlık durumu da değildir. Ama kuvve hâlinde, imkân hâlinde, güç hâlinde, gizillik hâlinde bulunan bir “Varlıktır” (Dyna Mei On).

Gözle görünen tek tek somut varlıklar, yani tikeller ise bu gizilliğin açığa çıkması yani edimselleşmesi, diğer deyişle imkân hâlinde olanın gerçekleşmesi, kuvvenin fiile, potansiyelliğin aktüelliğe, dynamis hâlinde olanın energeiaya dönüşmesi sonucu ortaya çıkmışlardır. Örneğin tahta, henüz masa haline gelmemiş olsa da onda masa olma imkânı gizil hâlde, kuvve hâlinde bulunmaktadır. Masa, bu gizilliğin edimselleşmesi, kuvvenin fiile dönüşmesidir. Her şeyde madde başlangıçtır, form ya da öz ise erektir, amaçtır. Madde taslak hâlde olan, eksik olan şeydir, form ise ''Mükemmel'' (Entelekheia) olan tamamlamadır. Şu hâlde evrendeki her şey, kendi formunu, yani özünü mümkün olduğunca mükemmelleştirmek, tamamlamak amacına yönelmiştir. Madde daima formunu gerçekleştirmeye doğal bir eğilim duyar, çünkü formunu gerçekleştirmesi özünü gerçekleştirmesi, tamamlanması, mükemmelleşmesi demektir. Hareket, “Oluş” (Kinesis) ya da “Oluşum” (Genesis) tamamlanmaya, formu ya da özü gerçekleştirmeye yönelik işte bu doğal eğilimdir.
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]