Aristoteles’e göre yeryüzündeki tüm varlıklar hiyerarşik bir düzen içindedir. En alt sırada cansız varlıklar yer alır; bunların üstünde ise canlı varlıklar. Canlı varlıklar bir ruha sahip olan varlıklardır ve aşağıdan yukarıya doğru şöyle sıralanırlar:
BİTKİSEL VARLIKLAR: Canlıların en alt kademesinde yer alan varlıklardır. Bu varlıklarda bitkisel ya da besinsel bir ruh vardır. Aslında bu ruh tüm canlı varlıklarda bulunur ve bu sayede canlı doğar, ürer, büyüyüp gelişir ve ölür.
HAYVANİ VARLIKLAR: Bu varlıklar hareket etme yetisine sahip varlıklardır. Bunlarda bitkisel ruhtan başka hayvani bir ruh bulunur. Bu ruh sayesinde canlı duyusal algılara sahip olur; yani bir şeye istek duyar, acı hisseder vb.
İNSANİ VARLIKLAR: En üst basamakta yer alan varlıklardır. Kendilerinde hem bitkisel hem de hayvani ruh bulunur. Ama bunun yanında akli bir ruh da bulunur. İşte bu ruh, insanın tanrısal yanıdır. Bu ruh ölümsüzdür, yok olmaz. Diğer ruhlarsa ölümle birlikte yok olur.
Aristoteles’e göre yeryüzüne değişim, oluşum ve bozulma hâkimdir. Yeryüzünü dolduran tek tek canlılar için ölüm kaçınılmaz bir sondur. Ama canlılık süreklidir. Bu süreklilik üremeyle sağlanır. Demek ki doğada ölümlü olan bireylerdir; cinsler ve türlerse ölümsüzdür. Buna göre yeryüzündeki devinim, Tanrı’nın devinimi gibi yetkin bir devinim değildir. Bu anlamda bu devinim dairesel değil, düz bir devinimdir. Canlıdaki devinim, onun temelinde bulunan ve her biri kendine özgü bir yer işgal eden ateş, su, hava, toprak gibi dört elemente (Öğe) göre gelişir. Örneğin ateş ve hava aşağıdan yukarıya; toprak ve su da yukarıdan aşağıya devinir. Anlaşılacağı üzere Aristoteles’in doğa düzenini araştırmaya yönelik çabası aslında tümüyle mantık ve metafiziğe dayanmaktadır. Salt madde ile salt form arasında yer alan tüm varlıkların ya da tözlerin bütünü doğa ya da evrenin (Physis) kendisini oluşturur. Doğadaki her şey zorunlu olarak birbirini gerektirir. Bu yüzden doğa düzenli bir bütündür. Aristoteles’in belirlediği doğal hiyerarşide her varlık dünyasının konumu bir başka varlık dünyasına göre belirlenir. Örneğin bir hayvan, insan için bir araç, bitki içinse bir amaç olur. Doğada her şey belirli bir amaca (Telos) göre oluşur ve belirli bir amaca yönelir. Bu yönelme, en üst yetkinliğe ulaşma çabasından başka bir şey değildir.