Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Metafizik (Fizikötesi) Yöntemin Felsefe İçin Önemi Nedir?

Metafizik düşünme ve uygulama tekniği. Metafizik düşünme, eytişimsel düşünmenin tam karşıtı olarak, doğasal, bilinçsel ve toplumsal nesne ve olguları; devimsiz, bağımsız, çelişmesiz, değişmez ve gelişmez olarak düşünmektir. Nitekim böylesine nesne ve olgular ne doğada, ne bilinçte, ne de toplumda vardırlar ve ancak ‘doğadışı’ (Metafizik)’ında varsayılabilirler. Evrende her şey sürekli bir devim, çelişme, değişme, gelişme içindedir ve birbiriyle bağımlıdır. Doğayı, insanı ve toplumu bu doğasal işleyiş yasaları içinde ve nesnel gerçekliklerine uygun olarak düşünmek ve incelemekse ‘metafizik yöntem’in tam karşıtı olan ‘eytişimsel yöntem’in düşünme ve uygulama tekniğidir.

Metafizik yöntem nesneleri ‘’Bir daha değişmemek üzere kesin ve son biçimiyle yapılmış gibi’’ kabul eder ve kavramları kesin, her zaman ve her yerde geçerli olarak tanımlar. Oysa nesneler gibi kavramlar da sürekli olarak çelişir, değişir ve gelişirler. ‘Metafizik’ kavramının kendisi bile tarihsel süreçte çeşitli değişiklikler geçirmiş ve çeşitli anlamlarda kullanılmıştır. Açıkça görüldüğü gibi nesne, kavram ya da olay olsun; herhangi bir olguyu ‘sonsuzca geçerli olarak’ ele almak düşünme, inceleme ve uygulama işlemlerini büyük yanılgılara düşürür. Metafizik yöntemin bütün yanılgıları bu yüzdendir. Metafizik düşünce, insan düşüncesinin doğadan kopmasıyla başlamış ve günümüze kadar sürüp gelmiştir. Ne var ki insan düşüncesinin bu serüveni tarihsel süreçte zorunluydu. Doğa üstünde düşünmeye başlayan insan, bilimlerin aynı hızla ilerlememeleri yüzünden belli bir aşamada düşüncesini doğa verileriyle denetlemek ve pratikte de geçerli olup olmadıklarını doğrulamak olanağından zorunlu olarak yoksun bulunuyordu. Bunun içindir ki düşünce ‘fizik’ten kopmuş ve zorunlu olarak ‘metafizik’ hayaller kurma yolunu tutmuştur.

Düşüncesini sürekli olarak fizik dünya ile bağımlı tutarak geliştirme durumunda bulunan insanın bu zorunlu düşünsel serüveni, modern bilimin doğuşuyla, 17. ve 18. yüzyıllarda kendine özgü bir bilimsel yöntem olmaya dönüşmüştür. Çünkü bilimlerin gelişmesi sırasında ‘’doğabilimleri, özellikle olguları toplamak, çeşitli nesne ve olayları tasvir etmek ve sınıflandırmak’’ zorundaydı ve’’bir nesneyi tasvir etmek için onu öteki nesnelerin topundan ayırmak gerekiyordu. Olguları birbirinden ayrı olarak, evrensel bağlılıkları dışında ele almak alışkanlığı buradan doğmuştur. Buysa nesnelerin gelişmesini, kaynaklarını görmeyi ve kendilerinden farklı olan başka nesnelerden dönüşme yoluyla nasıl meydana geldiklerini anlamayı olanaksız kılıyordu. İşte, nesneleri birbirinden ayrı olarak ve gelişmeleri dışında ele alan ‘metafizik yöntem’ böyle doğdu ve uzun bir süre insanların bilinçlerine egemen olarak bilimsel düşünce alanında gelenekleşti’’. Metafizik yöntem günlük yaşamda ve bilimin aşağı derecelerinde az çok işe yaramış, ne var ki gelişmenin karmaşık süreçlerini çözümlemeye yetmemiştir.
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI