Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Psikolojide Freudçuluğun Genel Özellikleri Nedir? Ne Değildir?

Freud öğretisi, gerçekte, metafizik tekyanlılığın bütün yanılgılarını taşır. Ruhsal tedirginlikleri ya da hastalıkları tek nedene, cinsel isteklerin doyurulmamış olması nedenine bağlar. İnsanda tanıtlanmamış bir bilinçaltı ve gene tanıtlanmamış olarak gerçeğin bu bilinçaltında gizlenmiş bulunduğunu varsayar. Bilincin bilinçsizlikle yönetildiğini ileri sürer.

Freud’a göre ruhsal olan temel, fiziksel ya da somatik (Bedensel) olan ikincildir. Oysa gerçek bunun tam tersidir, ruhsal olan özgül bir ilke değil, özdeğin gelişmesinin bir ürünüdür. Freud, ansal faaliyetin nesnel yöntemlerle incelenebileceğini yadsımış ve öznel bir kuram geliştirmiştir. Ansal faaliyeti, onu meydana getiren nesnel ve özdeksel koşullardan ayırmıştır.

Freud’a göre tüm ansal faaliyet ve toplumsal faaliyet bilinçsizliğin ürünüdür ve cinsel içgüdülerle yönetilir. Demek ki bilim, sanat, tarihsel olaylar, tek sözle her şey bilinçsizlikle ve bilinçdışı bölgede iş gören cinsel güdülerle yapılmıştır. Metafizik düşçülüğün koruyuculuğuna sığınarak ayakta durmaya çalışan burjuvazi düzeni, bütün bu bilim dışılıklardan ötürü Freud öğretisine dört elle sarılmış ve onu abartarak yaymaya çalışmıştır.

Kimi gözden geçiriciler de bu yüzden, onu bilimsellikle uzlaştırma çabasındadırlar. Fröydcülük (Freudculuk N.), özellikle psikanaliz tekniğinde, çağrışımlardan medet uman ve tahminlerle iş görmeye çalışan öznel ve bilimdışı bir yöntemdir. Bertrand Russell, The Scientific Outlook adlı yapıtının Ruhbiliminde Teknik başlığını taşıyan bölümünde şöyle der:

“Psikanaliz, bir ruhbilim kuramı olarak, genellikle bilinçdışı kimi isteklerin açığa vurulmasından ibarettir. Bu istekler özellikle düşlerde, akıllıca olmayan kuruntularda, hatta sözde akıllıca olan iş hayatımızın az ussal yanlarının hepsinde birtakım inançlar meydana getirir. Bir sağaltım (Tedavi) yöntemi olarak göz önüne alınan psikanaliz, inanç kaynağı olarak, kişisel istekler yerine kişisel olmayan istekler getirmek amacını güden bir tekniktir, hele kişisel istekler onlardan esinlenen kimseyi toplumsal ve genel istekle çalıştıracak kadar egemen olursa… Topluma uyma aklı başında olmaya alâmet ise, bizzat Freud’u aklı başında saymamak gerekiyor.”

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]