Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Sofist Filozofların Felsefelerinin Septisizmle İlişkisi Nedir?

Sokrates öncesi felsefe anlayışında, gerçeğin göreli olduğunu savunan Protagoras ile birlikte, sofist anlayış kuşkuculukla ilişkiye girer. Pratogoras’a göre “insan her şeyin ölçüsüdür.” Buna göre, bireyler üstü bir gerçeklik söz konusu değildir ve bireyin yargıları, bireyin bilgilerini oluşturur, bu yargılar hem bireyden bireye, hem de aynı konu ile ilgili olarak bireyin değişik durumlarına göre farklılık gösterirler. Çünkü, duyumlar, duyumlayanın o andaki durumuna bağlıdır.

“Her bir şey bana nasıl görünürse benim için öyledir, sana nasıl görünüyorsa senin için öyledir… …üşüyen için rüzgar soğuk, üşümeyen için soğuk değildir. Değişiklik yalnızca bireyden bireye görülmez. Aynı bireyin aynı konuda değişik durumlardaki duyumları da değişir. Bu durum insanın merkeze koyulmasının nedenlerini de güçlendirir. Protagoras, aynı konu üzerinde birbirinden farklı algı, kanı ya da yargılar varken bunlar arasında doğru olarak birini tercih etmeye olanak verebilecek bir ölçüt bulunmamasından dolayı, nesnel anlamda böyle bir doğruluğun göreceli olduğu sonucunu çıkarıyordu.

Protagoras, doğa felsefesiyle uğraşmamıştır, çünkü kendisinden önceki felsefenin, doğa konusunda tutarlı bir düzen kuramamış olması ve şimdiye dek bütün filozofların evren hakkında sadece birbirlerini reddeden, birbiriyle çelişen görüşler ileri sürmeleri, doğa konusunda gerçek denen şeyin varlığından şüphe etmesine neden olmuştur. Bu nedenle de adını anacağımız sofistlerden biri olan Protagoras felsefe tarihinin ilk kuşkucularından biri olmuştur.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]