Çevrimdışı

Ama Hekate'nin asıl Demeter'e yardımı dokunur. Hades tarafından yer altına kaçırılıp tecavüze uğrayan Persephone'nin çığlığını tanrılar katında bir Hekate bir de Helios işitir. Kızının kaçırıldığını öğrenen Demeter, hemen Persephone'yi aramaya koyulur. Elinde meşalelerle köşe bucak dolaşır, bu arada acısından dokuz koca gün boyunca yemeden içmeden kesilir, yıkanmayı unutur. Fakat onuncu günün sabahında, şafak doğarken Hekate elinde meşalelerle çıkagelir ve Demeter'e kızının korkunç feryadını duyduğunu, ama bu işi hangi ölümlü adamın ya da hangi tanrının yaptığını bilmediğini söyler. Demeter ile Hekate, gerçeğin tamamını güneş tanrısı Helios'tan öğreneceklerdir. Efsanenin sonunda Persephone annesi Demeter'e kavuşur kavuşmasına, ancak bu hazin bir kavuşmadır, çünkü Persephone artık Hades'in karısı, başka bir deyişle Ölüler Ülkesinin kraliçesi olmuştur. Bu yüzden yılın en az altı ayını yer altında, Hades'le birlikte geçirmek zorundadır. Persephone'nin hikayesinin ayrıntılarına burada girmeyeceğim, bizim için şimdilik önemli olan, Hekate'nin bu olaydan sonra Persephone'nin vekili ve eşlikçisi konumuna yükseldiğini bilmektir. Hekate, Demeter ve Persephone aracılığıyla, Ölüler Ülkesi ile yakınlaşmış olur. Bu yakınlaşmanın bir göstergesi de Eleusis ve Pherai'de, Hekate'nin Hermes'le (Hermes Khthonios) birlikte ölülerin ruhlarına rehberlik ettiğine inanılmasıdır. Hermes Khthonios- Hekate Khthonia ikilisi bu kültlerde karı-koca dahi sayılmış olabilirler. Söz konusu kültlerde Hermes ile Hekate, Persephone'nin baharda yer altından çıkışıyla da alakalıdırlar. Persephone'nin yer altına kaçırılması hikayesiyle, baharın gelişini temsil etme görevi, bir yerde anne Demeter'le kızı Persephone arasında paylaştırılmış oluyor. Bu sayede aynı zamanda yaşam-ölüm döngüsü de kurulmuş oluyor ki Demeter ile Hades arasında Persephone vasıtasıyla kurulan bu yeni denge, arada yer alan Hekate ve Hermes'in varlığıyla pekiştirilmiş oluyor.