Dil ve Çocuğun Düşüncesi - IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Kalemzede · 19 Eylül 2011, 23:59

Genel olarak insan düşüncesinin gelişimiyle insan bireyinin dil ve düşüncesinin çocukluk ve ergenlikten yetişkinliğe varan süreç içindeki gelişimi arasında belli bir benzerlik göze çarpar.
Engels Maymundan İnsana Geçişte Emeğin Rolü’nde bu hususa değinmiştir:
Tıpkı embriyonun ana rahmindeki gelişmesinin tarihçesinin hayvan atalarımızın solucandan başlayarak milyonlarca yıla yayılan bedensel evrim tarihinin kısaltılmış bir tekrarından ibaret olması gibi insan yavrusunun zihinsel gelişimi de atalarımızın en azından daha yakın olanlarının zihinsel gelişiminin daha da kısaltılmış bir tekrarından ibarettir.
Embriyondan yetişkine doğru gelişmeyi inceleyen bilim dalına ontojeni türler arasındaki evrimsel ilişkileri inceleyen dala ise filojeni denmektedir. Her ikisi de ilginç biçimde birbirine bağlıdır ama aynadaki kaba bir görüntü gibi değil. Örneğin rahimdeki gelişimi boyunca insanın embriyosu bir balığa bir amfibiye bir memeliye benzemekte ve hayvan evrimini anımsatan aşamalardan geçiyor görünmektedir. Tüm insanlar birçok bakımdan birbirlerine benzerler özellikle de beyin maddeleri ve yapıları bakımından. Kimyasal anatomik ve ----olojik olarak şaşırtıcı ölçüde az farklılık vardır. Gebelikte döllenmiş yumurta iki boş hücre topuna doğru gelişir. İlk görülebilir gelişme on sekiz gün içinde gerçekleşir bu topların birbirlerine değdikleri nokta kalınlaşarak nöral oluk haline gelir. Ön parça sonraları bir beyne doğru gelişmek üzere büyür. Ardından gözler burun ve kulaklar haline gelecek olan diğer farklılaşmalar gerçekleşir. Gebeliğin üçüncü haftasında kalp atışının başlamasıyla birlikte ilk olarak embriyo yaşamında kan dolaşımı ve sinir sistemi çalışmaya başlar.
Nöral oluk bir kanal ve sonra da bir tüp haline gelir. Zaman içinde bu oluşum omuriliğe dönüşecektir. Kafa ucunda ön beyin orta beyin ve arka beyini oluşturmak üzere tüpte şişlikler belirir. Her şey merkezi sinir sisteminin hızlı gelişimi için düzenlemiştir. Nihai hücresel yapıya doğru ilerleyen hücre bölünme hızında nitel bir sıçrama olur. Embriyo 13 mm uzunluğa ulaştığında beyin beş-kabarcıklı bir beyin şekline bürünür. Görsel sinirleri ve gözleri oluşturan saplar ortaya çıkar. Üçüncü ayın sonunda serebral korteks ve beyincik kadar talamus ve hipotalamus da ayırt edilebilir bir hale gelir. Beşinci ayla birlikte boğumlu korteks şekillenmeye başlar. Doğumdan sonra daha da gelişecek olmasına rağmen tüm temel öğeler dokuzuncu ayda gelişmişlerdir. O anda dahi beynin ağırlığı bir yetişkinin 1300 ilâ 1500 gramlık beyin ağılığıyla karşılaştırıldığında yalnızca 350 gram civarındadır. Beyin altı ayda yetişkindeki ağırlığın %50’sine bir yılda %60’ına ve altı yılda %90’ına ulaşır. On yaşında yetişkin beynin ağırlığının %95’ine ulaşır. Beynin hızlı gelişimi kafa büyüklüğünde kendini dışa vurur. Bir bebeğin kafa büyüklüğü yetişkinle karşılaştırıldığında bedeni için büyüktür. Yeni doğmuş bir bebeğin beyni yetişkinlikteki durumuna diğer herhangi bir organdan daha yakındır. Doğumda beyin toplam vücut ağırlığının %10’nu oluştururken yetişkinde bu oran yalnızca %2’dir.
Beynin fiziksel yapısı (biyokimyası hücre mimarisi ve elektriksel devresi) beynin çevreye verdiği tepkilerin etkisiyle değişikliğe uğrar. Düşünceler ve anılar sinir sistemindeki karmaşık değişimler aracılığıyla beyinde kodlanırlar. Böylece beyin etkileşiminin tüm süreçleri eşsiz bir bilinç –kendinin farkında olan madde– olgusuna yol açarlar. Kanadalı psikolog Donald Hebb’e göre anahtar iki sinir hücresi arasındaki sinaptik bağlarda yatmaktadır ki bu görüş günümüzde yaygın olan düşüncenin temelini oluşturur. Sinapslar arasındaki kendine özgü devre dizileri ve ateşleme kalıpları belleği kodlayabilir ama bu mutlaka tek bir beyin ağına lokalize olmayacaktır. Her iki yarı kürede ve birçok kez kodlanabilir. Bireyin tüm çevresi özellikle gelişiminin ilk yıllarında beyinsel süreçler ve davranışlar üzerinde sürekli olarak benzersiz etkiler bırakır. “Özellikle çocukluk dönemindeyken çevredeki en küçük bir değişim” diyor Rose “beynin kimyası ve işleyişinde uzun-dönemli değişimlere yol açabilir.”
Beyinle çevre arasındaki bu diyalektik etkileşim olmasaydı bireyin gelişimi basitçe genetik kodun emrinde olurdu. Bireylerin davranışları önceden kodlanmış ve en başından itibaren öngörülebilir olurdu. Ne var ki çevre gelişimde belirleyici bir rol oynamaktadır. Değiştirilmiş bir koşullar dizisi bireyde çok belirgin bir değişime yol açabilir.

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	Son Mesaj
Gramsci Düşüncesi	Kalemzede	Felsefe	0	23 Eylül 2011 12:17
Düşüncesi	Kalemzede	Felsefe	0	10 Ağustos 2011 14:32
Millî Ruh Düşüncesi	Kalemzede	İslamiyet	0	11 Temmuz 2011 01:36
Küçük Bir çocuğun Ince Düşüncesi	Süslü	Genel Paylaşım	0	01 Ocak 2010 17:16

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Etiketlenen Kullanıcılar
Etiketlemek istediğiniz kullanıcılar arasına virgül koyunuz. Örnek: nokta,sukunet,NucLear

5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu gereğince sitemizde telif hakkı bulunan mp3,video v.b. eserlerin paylaşımı yasaktır. Yasal işlem olması halinde paylaşan kişi yada kişilerin bilgileri gerekli kuruma verilecektir.