Toplumsal yaşamın gerçek evreninde, toplumsal bellek, bilinç ve zihinsel açılımları doğru olarak açımlayacak kültürel verilerin içerik bütünlüğü yok edilmiş ve edilmekte… Toplumsal yaşam gerçekliği var mı yok mu belli değil. Kendi bilgi biçimini gözleyecek, gözlemleyecek bilgi derecemizin hassas ayarı bozulmuş. Her türlü saçmalık özgürlüğü toplumsal yaşama ambargo koymuş.
Bu yazı başka bir yazı. Yazı olmaya küsmüş bir yazı. Yazılırken bilincime küs olmuş bir yazı. Bazen acı, bazen sızı. Zihnimin hem oğlu, hem kızı. Zaman ötesinden gelip mekânı da öteleştirerek yazılması istenen bir yazı. Körün taklit yapması gibi yazıyı da taklit etmek istemeyen bir yazı. Ne yazı ne yazı değil. Sabah kırağısı gibi olmaktan hoşlanmayan küskün bir yazı. Benliğin yitik ülkesindeki yaylaların yalnız evlerin küskünlüğüne özlem duyan bir yazı. İşte öyle, böyle, şöyle bir yazı.
Küskün yüzlerdeki buruşuk ve kırışıklıkların sonrası olmayan bir geleceğin ortaya çıkışıyla yüzlere yansıdığı bir gerçek. İç dünyamızdaki okyanus dalgalarının yüzdeki yansımaları, hayat gerçekliğinin ne olduğunu zaten göstermekte. Yaşama küskünlük, yaşam eylemsizliğinin de sebebi oluvermekte. Toplumsal gerçeklik duygumuz, tıpkı bireysel gerçeklik duygumuz gibi küstürülmek istenmekte. Gerçekliği gerçeklik olarak yaşama yerine, koca bir ruhsuzluk gerçekliğine köle olmamıza kapı açılmakta. Gerçeklik bilincimiz ve gerçekçilik bilincimiz üstüne gerçek ve sanal dünyalardan atom bombası üstüne atom bombası atılmakta. Toplumsal güvensizliğin, inançsızlığın çiçekleri sulanmakta. Küsülenler hep dışlanmakta. Küstürenler tehdit ve tehlikeyi umursamamakta.
Toplumsal yaşamın gerçek evreninde, toplumsal bellek, bilinç ve zihinsel açılımları doğru olarak açımlayacak kültürel verilerin içerik bütünlüğü yok edilmiş ve edilmekte… Toplumsal yaşam gerçekliği var mı yok mu belli değil. Kendi bilgi biçimini gözleyecek, gözlemleyecek bilgi derecemizin hassas ayarı bozulmuş. Her türlü saçmalık özgürlüğü toplumsal yaşama ambargo koymuş. Gerçeklik bile kendi gerçekliğini aşmaya zorlanmakta. Toplumsal bilincimiz niceliklere köle, niteliksizliğe esir edilerek içini çeke çeke ağlamakta. Derdine kendi derman aramakta. Millet olarak kendimizi hiç etmemiz tavsiye edilmekte. Bir şey olmamız yerine herhangi bir şey olmamızın daha iyi olacağı öğütlenmekte.Kendi kültürüne küskünlük,küskünlük kültürüne dönüştürülmekte.İlerleme inancına bağlılık küstürülerek geleceğe güven duygusu zedelenmekte. Düşmanca önyargıların toplumun her kesimine yerleştirilmesi projesi uygulamaya konmakta.
04 Şubat 2010, 01:30
Benzer Konular 
Normal
