Çevrimdışı

Sevseydin,ayrılık yazmazdı bizim kitabımızda
Hasretin zamansız pusuda beklemezdi,
Öldürmek için beni. nefesimi kesen vuruşlara,
Sebep olmazdı soğuk,alaylı sözlerin...
Sen beni hiç sevmedin ki..sevseydin,
Gölgem ağlıyor omzunda,onu görürdün,
Odandaki her köşede,
Nefes alışlarım var,onu duyardın...
Gözyaşlarıma kıyamazdın,
Can çekişmelerime dayanamazdın...
Cellat olup sevgimin,
Boynunu vurmazdın acımadan,
Sen beni hiç sevmedin ki...
Sevseydin
Herşeyi ama herşeyi benimle birlikte,
Omuzlardın....

Tutardık mutluluğun saçlarından,
Sürüklerdik olduğumuz yere...
Sevda şerbetini içerdik,
Umuda yolculuk yapardık,
Sevgi dolu bulutlara binip...

Sen beni hiç sevmedin ki...
Sevseydin,
Şimdi şu an,silerdin gözyaşlarımı...
Yanımda olurdun hiç düşünmeden...
ikiz cocuklarimiza davetiye gönderirdik,
nikah şahidimiz olurdu bütün şiirler...
sen beni hiç sevmedin ki..
sevseydin,
beni ayazda bırakmaz,
gözlerine misafir eder,
gamzelerinde uyuturdun.

 

Çevrimdışı

İçimde eriyen mumların tiz sesi.
Bir rüzgâr sanki söndürür alevi
Bir şarkı ile hatırlar her şeyi
O mumların cılız ateşi.
Sonra erir yüreğim mumlara eş.
Çığlığını duyamaz kimse acıların
Ne dün oldu bahtiyar gönlüm
Ne de olacak yarın.
Varsın acıların yüreğimi perçinlediği
Bu gün de geçsin
Bir öncekine eklenerek.
Varsın sensiz olsun bu beden bu bahçede
Her gün eriyerek.

Biliyorum ya sen de özledin sevdin şu yüreği
Biliyorum ya bir gün gelirsem
Biliyorum
Öyle sevdin...
Öyle sevdim...
Ve öyle yalnızız şimdi! .

 

Çevrimdışı

Neler söylemek istedim sen giderken.
Sessiz çığlıklarım boğazımda düğümlendi,
Adım atmak istedim , koştuğumu sandım hatta.
Cümleler kurdum, anlattım sana derdimi.
Hatta yalvardım , haykırdım sandım.
Oysa sen giderken ben ardından sadece, ba-ka-kal-dım.
Öylece donakaldım.İnanamadım.
Kirpiğimden süzülen damla.
Ve Ayrılığın adı ,HOŞÇA KAL.


Sen gittikden sonra hoş kalırım mı sandın.
Alırmıyım bir bardak demli çayın tadını.
Perdeyi açınca içeri giren güneş, ısıtırmı sandın.
Görürmüyüm sandın açan çiceği.
Bakarmıyım sandın batan güneşe.
Dilek tutarmıyım kayan yıldıza.
Koklarmıyım sandın yağmurun kokusunu,
Severmiyim sence baharları?
Ayrılığın adı ,hoşça-kal.
Ben senden sonra yaşarmıyım sandın.
Peki o zaman sende HOŞÇAKAL…

 

Çevrimdışı

Nedeni olmadan bağlanmak birine.
Gözlerine baktığında erimektir içten içe,
Ellerini tuttuğunda titremektir tüm benliğinle.
Hatta sarıLamamaktır utançtan,
Çünkü utanmaktır sevmek asLında,
Sevmek nedir aslen?
Ölmek mi uğruna?
Yaşamak mı onunla?
Sevmek mi ömür boyunca?
yoksa ayrılmak mı gerekince?
Nedir insanı başkasına bağlayan?
Güzelliği mi?
bilmez kimse bu soruların cevabını.
Kimi sever güzelini,
Kimi sever özelini

 

Çevrimdışı

Sevemedim hiç kimseyi
Hiç kimse beni sevmedi ki!
Göz yaşlarım dinler beni
Başka dostum olmadı ki!
*
Aradım sevgiyi her yerde
Sevgi masalları çınladı içimde.
Kapılar kapandı yüzüme
Duvarlar yıkıldı gözlerimde.
*
Lanetlenmişim bir kere
Kutup rüzgarları ısıtmış yüreğimi
Asi olamam ki kaderime
Karanlık avutur bedenimi.
*
Dört duvarla çevrili hayatım
Karanlık kuytu bir köşesinde yalnızım.
Sevgiye uzanmaz oldu ellerim.
Bırakın! Artık kırılmaya dayanamam .
*
Nefretin çocuğuyum ben
Bırakın sadece nefret sevsin.
Söküp çıkarın kalbimi bedenimden
Nefret kalsın o günlerden.
*
Kendimden bile nefret ederim ben
Ezin,parçalayın,yakın beni.
Ne de olsa,
Nefretin çocuğuyum ben.

 

Çevrimdışı

Yıllarca beni arayacaksın
Artık bulamayacaksın
Taş olacağım geçemeyeceksin
Nar olacağım dallarda senin için
Beni koparark yiyeceksin
O zaman öpeceğim ,öptürmediğin dudaklarından
Farkında olmayacaksın


Kalbine sokmadın beni
Gireceğim kan olacağım
Benliğini fethedeceğim
Farkında olmayacaksın


Elini kesilecek,akacak kanın yere
Hiç ağlamamıştın bana
O zaman ağlayacaksın işte


Akacak damla damla yere
Hiç ağlamamıştın bana
Bilmeden ağlayacaksın
Yataklara düşeceksin
Öleceksin benim için
Zavallı kansızlıktan öldü diyecekler
KİMSE FARKINDA OLMAYACAK....

 

Çevrimdışı

Ne sensizliğe kızıyorum
Nede senden kalan yalnızlığa
Sevgimle dağlıyorum yüreğimi
Olsun karanlık geceler anlıyor beni
Onlarada anlattım seni
Onlarda ağladı halime
Dillerden düşmüyorum sayende
Yinede çılgınca bağırmak,haykırmak istiyorum
Senden nefret ettiğimi cümle aleme
Olsun güzelim olsun
Katlanırım bu sensiz sancılara
Gözündeki bakışlara benzeyen
Bende ağlıyorum yalanlara...

 

Çevrimdışı

Benim günahım aşktır, senin erdemin nefret:
Sevgi günahtır diye günahımdan nefret bu.
Gel, kendi durumunu benimkine kıyas et,
Görürsün siteminin ne haksız olduğunu.
Haklıysa da, o sözler kızıl süsünü bozan
Ve benimkiler kadar bol sahte aşk senedi
Düzüp başkalarının yataklarını talan
Eden dudaklarından işitilmemeliydi.

Seni sevmem yasaldır; bak, seviyorsun sen de:
Gözüm sırf sana düşkün, senin gözün onlara;
Merhamet yüreğinde kök salıp boy versin de
Acımanla hak kazan sana acınanlara.
Aramağa kalkarsan kendi gizlediğini
Senin kendi örneğin yoksun bırakır seni.

William Shakespeare

 

Çevrimdışı

Yazamıyorum…
İçimden gelmiyor yalan sevdalara nameler döktürmeyi
Oysa ki
Ne telaşlı, ne utangaç günlerimiz vardı
İçimden gelmiyor
Kapkara düşleri, masmavi düşlerle örtüştürmeyi
Kim derdi ki nefreti kusacak kadar hainmiş benim dediklerimiz
Ateş söner, yağmur dinermiş
En vefakar dostum diye gecelerin koynuna atarmışız kendimizi…
Zamanla çok şeyi öğreniyor insan
Gecelerin ihaneti ise en beteriymiş
Sarılacak yılan bile bulamazsın
Öyle ki su bile seni boğmaktan nefret eder…
Kendi kendinden nefret eder
Kendine düşman kesilirsin
Yeter ki ihanet seni bir yakalayıversin
Kalemin de senden kaçar
Yazacak bir şey bulamazsın
Ölmek istersin uçurumlar, tabutlar senden kaçar…
Bir şiir yazarsın, bitirmek istersin
Mümkün değil, bitişler senden kaçar
İstesen de bitiremezsin…

 

Çevrimdışı

"Birazdan "buraya kadar" olduğunu fark edeceksin.
Eski evimin duvarlarındaki
Bir çatlakla sıkıştırıp anıları...
Çekip perdeleri çarpıp kapıları
İhanetini köhne bir evde
Cezalandırmak olacak son yapabildiğim ki...
Yüzüne dünyamın kapılarını kapayışım bu.
Ölümü kahpe bir yüreğin seven bir yürekte ki
Yok pahasına satılacak senli zamanlar
Hiç olup kalacaksın
Az sonra...

Ben gidince...

....Sen biteceksin...

Birazdan buraya kadar vukuatım olacaksın bu yolda.
Kalan ayak izlerimi yiğitce yağmurlarla silip arkamdan
Patiska misali mendil yapıp fersudeliğimi
Duvarlarda yüzümü eskiterek
Gitmek olacak son bırakabildiğim ki.
Bu kent bu dört duvarlar
Çoğaltmayacak artık hüzünleri
Yansıtmayacak aynaların gözü yıkılmışlığımı
Dudak ısırığımı ki.
Kızıl damlalarda görülesi
Hiçbir şey kalmayacak yaptığına dair...
Az sonra...

Ben gidince...

.....Sen biteceksin...

Çünkü!
Göz tanıklık edemeyecek kadar dolu
Yara tedavi edilemeyecek kadar derin
Dil şaşılası kadar şaşkın..
Ve..
Sen lanet aşkım!
Az önce..
Battın...


Git şimdi...
Bit...
Anlamsızlıklar lehçesi bu.

Anlatamıyorum!

Yutkunarak yutmaya çalıştım kelimeleri. Zaten seni tanımlamaya çalıştıkça tanımsızlaşıyorum.

Git şimdi...
Çoğal...
Yaz soğuğu bu...

Üşüyorum!

Yollara çıkarak varmaya çalıştım sana. Lakin... Karıştı rotam dümenim kırıldı. Varamadım.


Git şimdi...
Eksil...
Matematik bu...

Yanlışım var!

Ellerimde yarım kalmış mutluluklar... Çarpacaktım senle bölmüşüm. İşlem hatası var.


Git şimdi...
Anlamaya çalış...
Ben... Yaşamayı...

Beceremiyorum...


Gençlik nedir? Düşünsene bir. Biyolajik çerçevedeki gençlikte çabuk harcamışım gülümseyişlerimi. Çizgiler birikmiş göz çevremde yaşanmışlıklara şahit. Kim bilir ben belki de kurbanım sadece! Ebe seçilmişim hayatın içinde gün yüzüme gülünce de becerememişim gülmeyi. Bu yüzden;


Git şimdi...
Sorularını bana sorma...
Gözlerime bakma. Hani herşeyi anlatırya lisan olur ya gözlerim
içimdeki sana
bakma...

Esirgiyorum beni senden

Git hadi ama kalma