Teoman-Ölüm Işığa Uzanmış
 

İnce yüzlü genç bir kadın
Göle girmişse papatyaları düşmüşse
Zamansız ölmüşse
Gece saat tam 12 vurduğunda
O geceyi devirmiş üş beş şarapla
Gölde sıyırmış eteğini çırılçıplak kalmış
Koparılmış çiçeklerden hiç saç yapmamış
Bilmiş ki hep kendinde bi tuhaflık varmış
İşte o yüzden hırpalanmış
Kaburgaların arasında titrermiş camları
Son kez dua etmiş seç beni hayat demiş
Uzaklarda bir yerde her dar sokakta
Ölüm ışığa uzanmış kadın
Aşka dayamıştı kendini artık sevmedi
Şehirleri insanların kor gülleri
Tutmuş içine çekmiş sonra tutmuş fırlatmış
Uyandığında her şey bitsin diye
Çabasında değilmiş hem aksan bozuk
Onsekize bir gün kala
Yıkıntıların üzerinde dipsiz gölde