Çevrimiçi

Gitmeliyim şimdi gelmişti vakit...
Elimde bir fener yürürüm artık.
Bir ceket bir hırka yollar müsait
Gitmezse ayağım sürürüm artık.

Gülmemi bekleme suretim asık
Belki de son defa kaşlarım çatık
Zaman dar sokak dar kafam bulanık
Bu şehir bana dar, görürüm artık.

Çektiğim kısa çöp düştü uzağa
Aldırmam çıkacak hiç bir tuzağa
Gönlümü ebeden çektim kızağa
Aklımı çarmıha gererim artık.

Virgülü umardım, şimdi noktayım
Kırık bir kemanda sanki notayım
Zaman mı yastaydı ben mi hastayım?
Bir devri maziye bürürüm artık.

Ben ağır yaşadım ağırdı yüküm
Varsın da sarsılsın temelden köküm
İlahi kudretten verilir hüküm!
Zannetme bu dertle çürürüm artık.

Dolunay kayıpta çehresi hüzün
Gecenin gözleri üstümde bugün
İsa Can yeniden başlıyor sürgün
Bilinmez nerede dururum artık.

İSA KOCAGÜL