Çevrimdışı

İnternet çağının tozlu raflarında kaybolmaya yüz tutmuş bir efsane var: IRC... O eski sohbet odalarının nostaljik ekranlarında, yalnızca dostluklar kurulmadı; bazen görünmeyen eller klavyelere dokundu, bazen de bilinmeyen sesler satır aralarında yankılandı.

Görünmeyen Ziyaretçiler

Her şey sıradan bir sohbet gecesi gibi başlardı. Ancak ansızın bir kullanıcı belirirdi; kimse onu davet etmemişti, kimse tanımazdı. Birkaç soğuk kelime —"buradayım", "yardım edin", "çok geç"— ve ardından sessizliğe gömülen bir hesap... İz sürülmek istendiğinde ya bir hata mesajı alınırdı ya da tuhaf bir şekilde IP adresi, izleyen kişinin kendi adresine yönlenirdi. Rastlantı mı? Belki. Ya da çok daha fazlası...

Lanetli Kanalların Sessiz Çığlığı

Bazı kanallar vardır ki, adını anmak bile ürperti verir. Kullanıcılar bu odalara girdiklerinde zamanın büküldüğünü, sohbetlerin silindiğini ve bağlantıların kopup gittiğini anlatırdı. Sanki orada bir zamanlar bir şey olmuş, bir iz kalmıştı. Bir dijital hayalet gibi...

Botlar mı, Yoksa Unutulmuş Ruhlar mı?

IRC botlarının varlığı bilinir; onlar kodların çocuklarıdır. Ancak bazıları, bildiklerinden fazlasını bilirdi. Kişisel anılar, hiç yazılmamış kelimeler... Bir botun bilemeyeceği türden sırlar. Cevap arayanlar ya ekranı kapattı ya da o geceyi bir daha asla unutmadı.

Paranormalin Dijital Yüzü

Kimileri için bunlar sadece tesadüften ibaretti: eski modem hataları, primitif yazılımlar, kötü şakalar...
Ama kimileri hâlâ gece olduğunda, karanlık bir IRC kanalında bir mesaj sesi duyar gibi oluyor: "Hâlâ buradayım."


---

Not:

> Bu makaledeki olaylar, çeşitli kullanıcı deneyimlerine, internet efsanelerine ve dijital söylentilere dayanmaktadır. Herhangi bir somut kanıt bulunmamakla birlikte, bu anlatılar dijital folklorun bir parçası olarak değerlendirilmektedir.

__________________

I have nothing to lose, but something to gain.