Harçlık ve Dayak

Annemle babam, abimin ve benim üzerimde kontrollü deney uygulamış farkında değiller. şimdi açıkça söylemek gerekirse babamdan ve annemden hiç dayak yemedim ben. görün işte, dövmeyince böyle oluyo. sembolik de olsa bir iki tane patlatın bence. gerçi abim o açığı kapattı baya dövdü beni ama olsun. dayak yiyeceğimi hissettiğim zaman odama gidip yüzümü yatağa kapatıp ağlıyomuş gibi yapıyodum. babamın "zaten ağlıyor bi de biz dövmeyelim" düşüncesine ittiğimi düşünerek "yine kandırdım" havasıyla geziyordum sonra. meğer salonda benimle dalga geçiyorlarmış o sıra. "bak bak yine yalandan ağlamaya gitti armut herif" diye. zaten dövecekleri yokmuş yani. ama babam abimi dövmüş birkaç kere. annem de bir kere merdivenlerden aşağı atmış abimi. ben de üstünde sigara söndürdüm dangozun. ara sıra komşuları da çağırıp kırbaçlatıyoduk bi de.

azer bülbül'ün meşhur olduğu zamanlar abim banyodan çıkarken titreyerek "dardayım eyyy aneyy aneyy" türküsünü söylerken babama yakalanmış. babam böyle sululuklardan hiç hoşlanmaz asılmış orda buna bi tane. daha sonra abim hiç yemek yemiyomuş, annem ne zaman yemek yedirmek istese ağlıyormuş falan. o zamanlar ben yokum daha. 3 gün buna yemek vermemiş, en son yemek istesin, kendi yesin diye. 3 günün sonunda "anne suuu" demiş. bak hala yemek istemiyo da su istiyo diye cinnet geçirip merdivenlerden aşağı atmış bunu. sağlam ama bi şey olmamış. gerçi biraz mallık var bence de kabullenmiyo pek.

sonra abime ne biliyolarsa öğretmişler. bana hiçbir şey anlatmadılar. siyasi bakımdan diyorum. benim de hiç içimde yokmuş demek ki bu kadar apolitik olmayı başardıysam. çocukken babam 25'li okuma kitapları alırdı. jules verne, jack london falan. ben onları okurdum. abim liseye gidiyor, onun kitaplığında siyasi kitaplar var. gerçi kitaplığımız ortak, kitaplığın bi tarafı siyasil, diğer tarafı normal yani. ortaokula giderken bi gün merak ettim bu angut ne okuyo diye bakayım dedim. kısmi felç geçiriyodum az daha. hayatımda ilk defa o zaman hiçbir şey anlamadım. sonra bi daha elime almaya korktum zaten.

daha sonra abim üniversiteye gitti ben lisedeyim. herif o okuduklarının gazıyla ne kadar eylem bulduysa bulaşmış. hatta karıştığı eylemlerde gazeteye çıkmış, kendinin olduğu kesimleri gazeteden kesmiş saklamış. ben de bi gün bunun odasını karıştırıyorum işe yarar bi şey bulur muyum diye. mezarcı çünkü bu adam. bu gazete parçalarını gördüm. ellerinde de pankart var. ilgi çekici bi başlık. "annee abim gazeteye çıkmış" diye bağırdım. daha sonra abim üniversite tatile girince geldi. babam elinde gazete parçası gösteriyor abime. baya bi kaydılar ona o gün. benim bulup çıkarttığımı söyleyince ağzıma zçıyodu abim. bu olaydan sonra bizim ailede bir gelenek oldu, her üniversite tatile girdiğinde abim eve gelir. gelir gelmez tekli koltuğa oturtulur ve aile toplantısı gerçekleştirilirdi. "ne yaptın lan anlat".

daha anlatayım mı ?

abinin yararları:

-mahallede ters bir durum oldu mu "abimi çağırcam hepinizin totonuza vuracak" demek için bir dayanaktır. bi şey yapmasa bile o cümleyi kurabilmenin getirdiği bi cesaret olur.

-okulda o son sınıftır, sen henüz 5. sınıfa gidiyorsundur. karizman olur ancak abi mezun olduğunda alırlar façanı aşağı. geleceği görüp fazla artistlenmemek lazım.

-bir matematik probleminde (havuz problemi) ilk ona koşarsın. çünkü sen havuz problemindeyken o türev almayı bile öğrenmiş olabilir.

zararları:

yukardaki belirttiğim yararlar dışında abinin her hareketi zarardır. yazmaya başlasam bitmez şimdi. hatta istisna abiler için yukardaki yararlar bile zarara dönüşebiliyor.

abim büyüyene kadar ben baktım buna. ben tutumlu çocuğum hayat boyu para biriktirip bir şeyler almaya çalıştım. abim ise savurgan, parayı buldu mu harcar hemen. o sıra almaya çalıştım her ne ise tam ona 30 tl kalmış iken bu abim örümcek adam hislerini kullanıp sakladığım parayı bulup harcadı. annemden şüpheleniyorum. yoksa o salak singer dikiş makinasının içindeki dikiş ipliklerinin arasına para sakladığımı akıl edemezdi.

şimdi bu adam büyüdü. para kazanıyor. sana harçlık veriyim mi lan dedi. 1 terabyte hdd alcam paramı çalma yeter bak ağzını yüzünü artık dedim. tam 30 tl kaldı çünkü, tırstım. herif hakikaten hissediyor. ne alcam lan senin paranı ben para kazanıyom dedi. aldığı ilk maaşla birlikte 30 tl verdi bana. (hediye kültürü yok bizde. direkt para veriyo) benim paramı almasa yetecekti bi de üstüne para verince gözlerim doldu.

ama öküz hayırlı evlat olduğunu belli etmek için bana para verdiğini gitmiş anneme söylemiş. "bak ben kardeşime bile para veriyorum ne kadar da abiyim" demek istemiş. annem de senin paran var deyip o hafta para vermedi bana. normalde 50 tl alıyordum. o hafta 30 tl almış oldum. gözlerim dolmuştu ya hani, aha ağlamaya başladım. bi defolup gidemedi şu evden bu adam. para da verme sen bana. bankadan kredi çektik sanki, modern bankacılığı tek başına temsil ediyor herif. adam bana para vererek beni fakirleştiriyor lan şunu da gördüm ya daha ölsem gam yemem.

birbirine tamamen zıt iki çocuk olarak yetiştik. adamla bi tek sesimiz çok benziyor. onda da hangisinin kim olduğunu konuşmadaki saçmalama oranından çıkarıyosun zaten o konuda üstüme tanımam. şimdi yetiştirdin 2 tane çocuğu tamam, sorsan bunlardan hangisi istediğiniz gibi oldu diye, onu o kadar kendi düşünceleri doğrultusunda yetiştirmelerine, beni doğaya bırakmalarına rağmen beni gösterirler. niye? çünkü terli terli su içmiyorum, sigara içmiyorum. (abim sigara içiyo) bi de akşam yemeğinde evdeyim hep. (o evi otel gibi kullanıyor) hatta bazen 5 çayı oluyo onlarda da gelip kurabiyeleri yiyorum. ekstralarım bile var yani. ana baba olmak da acayip ha. terli terli su içmedin mi kralsın kafaya bak. özellikle akşam yemeğine dikkat arkadaşlar. sırf şu yüzden babam ne kadar malı varsa bana bırakacak salak abimin haberi yok. neyse uyandırmayalım kerizi.

bütün bunlara rağmen hala ne düşünüyorum ve bu yazıyı neden yazdım biliyormusunuz?

Allah kardeş,abi,abla yokluğu yaşatmasın kimselere..

Not : Yaşananlar gerçek değil bi şizofren olan bendenizin fantezileridir.Allah aşkına bana her seferinde şu açıklamayı yaptırmayın.

Not 2 : Moderatör olmuşum. Hepinize hayırlı olsun. Sadece çarşamba ve perşembe yazarım haberiniz olsun üst yönetim.Bedenimi alabilirsiniz ama ruhumu asla.!

__________________
Sırf başlayıp bitirebildiğim bir hikayem olsun diye, bıktım ardımda yarım kalmış hikayeler taşımaktan. Yazmanın eziyeti öğretecek bana; Hayat sahip olduklarımızın dışında kalanlarmış meğer.