Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Franz Kafka 1883 yılında Prag'da doğdu. Yazdıklarını anadili Almanca'dan Çekçe'ye gazeteci Milena Jesenskâ çeviriyordu; tanışmaları bu yüzden olmuştu. İlk başlarda arkadaşça mektuplaşmaya başladılar ama bu arkadaşlık zamanla büyük bir aşka dönüştü. Milena Jesenskâ evliydi; iki âşık sadece iki ya da üç kez görüşebildiler. Milena Jesenskâ bu mektupları 1939'da yayınlaması için yakın arkadaşı Willy Haas'a verdi ve kendisi 17 Mayıs 1944'te Almanya'da toplama kampında öldü. Milena Jesenskâ'nın Franz Kafka'ya yazdığı mektuplar bulunamadı. Yalnız, Franz Kafka'nın yakın arkadaşı Max Brod, Franz Kafka'yı anlatan kitabında, Milena Jesenskâ'nın kendisine yazdığı birkaç mektubu yayınlamıştır. Franz Kafka'yla ilgili bu mektuplar, Milena Jesenskâ hakkında çok az da olsa bir fikir veriyor. Franz Kafka'nın Milena Jesenskâ'ya mektupları kitaplaştı ve Türkçe'ye de çevrildi. Aşağıda bu mektuplardan birini yayınlıyoruz: Milena Jesenskâ, Milena Jesenskâ, Milena Jesenskâ... Adından başka şey yazamıyorum. Yazmalıyım ama! Bugün şaşkınım, yorgun ve sensizim Milena Jesenskâ. (Yarın da yanımda olmayacaksın.) Nasıl bitik olmayayım? Hastayım diye altı ay dinlen, günlerini hoş geçir diyorlar bana....Oysa bu süre içinde yalnız dört gün bağışlanıyor! Bu dört günün salı ve pazarından yalnız bir parça, sabahlarla akşamlar da yok ediliyor üstelik! Tam bir esenliğe kavuşmadımsa suç ben de mi, Milena Jesenskâ!? (Sol kulağına fısıldıyorum bunları... Güzel bir yorgunluktan sonra derin bir uykuya dalmışsın. Yoksul bir yataktayız, sağdan sola dönüyorsun ağır ağır, dudaklarımdan yana...) Yolculuğum nasıl mı geçti? Anlatayım: İstasyonda gazete bulamayınca sokağa fırladım, sevindim buna da, ama yoktun sen, gitmiştin. İyi, dedim, böyle olması gerekirdi. Sonra gene trene döndüm, düzüldük yola, gazeteyi okumaya başladım. Nasıl olması gerekirse, öyleydi her şey... Biraz sonra vazgeçtim okumaktan, sen yoktun artık yanımda... Yanımdaydın elbet, bunu bütün benliğimle duyuyordum, ama birlikte geçirdiğimiz o dört günün yakınlığına benzemiyordu bu...Alışmalıydım bu çeşidine. Gene okumaya başladım: Bahr'ın günlüğünü okuyordum gazetede; Grein'deki bir yeri anlatıyordu. Bitirdiğimde yazıyı, dışarı baktım, ters yöne giden bir vagonun üstünde "Grein" yazılıydı! Karşımda oturan biri 'Narodni Listy'nin geçen pazarki sayısını okuyordu. Ruzena, Milena Jesenskâ'nın bir yazısı ilişince gözüme, istedim gazeteyi adamdan; bir göz attım, bıraktım sonra; beni uğurlarken gördüğüm yüzünü anımsadım da o yüzle oturdum ben de . Unutamayacağım bir doğa olayıydı yüzün istasyonda Milena Jesenskâ: Bulutlardan değil, kendiliğinden gölgelenen bir güneştin sanki. Ne söyleyeyim daha? Kafam ve ellerim dinlemiyor beni.

Senin...