| |
|
18 Şubat 2015, 16:31
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Fuat Saka - Arhaveli İsmail'in Hikayesi Fuat Saka - Arhaveli İsmail'in Hikayesi Ateşi ve ihaneti gördük. Ruhumuz fırtınalı, etimiz mütehammil. Sevgisiz ve ihtirassız çıplak devler değil, İnanılmaz zaafları, korkunç kuvvetleriyle, Silâhları ve beygirleriyle insanlardı dayanan. Beygirler çirkindiler, Bakımsızdılar, Hasta bir fundalıktan yüksek değillerdi. Fakat bozkırda kişneyip köpürmeden Sabırlı ve doludizgin koşmasını biliyorlardı. İnsanlar uzun asker kaputluydu, Yalnayaktı insanlar. İnsanların başında kalpak, Yüreklerinde keder, Yüreklerinde müthiş bir ümit vardı. İnsanlar devrilmişti, kedersiz ve ümitsizdiler. İnsanlar, etlerinde kurşun yaralarıyla Köy odalarında unutulmuştular. Ve orda sargı,deri Ve asker postalları halinde Yan yana, sırtüstü yatıyorlardı. Koparılmış gibiydi parmakları saplandığı yerden Eğrilip bükülmüştü Ve avuçlarında toprak ve kan vardı. Ve asker kaçakları, Korkuları, mavzerleri, çıplak, ölü ayaklarıyla Karanlıkta köylerin içinden geçiyorlardı. Acıkmıştılar, Merhametsizdiler, Bedbahttılar. Şosenin ıssız beyazlığına inip Nal sesleri ve yıldızlarla gelen atlıyı çeviriyor Ve bolu dağında ekmek bulamadıkları için Deviriyorlardı uçurumlara: Şayak, cıgara kâadı, tuz ve sabun yüklü yaylıları. Ve çok uzak, Çok uzaklardaki istanbul limanında, Gecenin bu geç vakitlerinde, Kaçak silâh ve asker ceketi yükleyen laz takaları: Hürriyet ve ümit, Su ve rüzgârdılar. Onlar, suda ve rüzgârda ilk deniz yolculuğundan beri vardılar. Tekneleri kestane ağacındandı, Üç tondan on tona kadardılar Ve lâkin yelkenlerinin altında Fındık ve tütün getirip Şeker ve zeytinyağı götürürlerdi. Şimdi, büyük sırlarını götürüyorlardı. Şimdi, denizde bir insan sesinin Ve demirli şileplerin kederlerini Ve kabataş açıklarında sallanan Saman kayıklarının fenerlerini Peşlerinde bırakıp Ve karanlık suda amerikan taretlerinin önünden akıp küçük, kurnaz ve mağrur Gidiyorlardı karadeniz'e. Dümende ve başaltlarında insanları vardı ki Bunlar Uzun eğri burunlu Ve konuşmayı şehvetle seven insanlardı ki Sırtı lâcivert hamsilerin ve mısır ekmeğinin zaferi için Hiç kimseden hiçbir şey beklemeksizin Bir şarkı söyler gibi ölebilirdiler... Karanlıkta kurşunîi derisi kırmızıya boyanan baltabaş gemi İngiliz torpitosudur. Ve dalgaların üstünde sallanarak alev alev yanan: Şaban reisin beş tonluk takası. Kerempe fenerinin yirmi mil açığında, Gecenin karanlığında, Dalgalar minare boyundaydılar Ve başları bembeyaz parçalanıp dağılıyordu. Rüzgar: yıldız - poyraz. Esirlerini bordasına alıp Kayboldu ingiliz torpitosu. Şaban reisin teknesi Ateşten diregiyle gömüldü suya. Arheveli ismail Bu ölen teknedendi. ve şimdi Kerempe fenerinin açığında, Batan teknenin kayığında Emanetiyle tek başınadır, Fakat yalnız değil: Rüzgârın, Bulutların Ve dalgaların kalabalığı, İsmail'in etrafında hep bir ağızdan konuşuyordu. Arheveli ismail Kendi kendine sordu: «emanetimizle varabilecek miyiz? » Kendine cevap verdi: «varmamış olmaz.» Gece, tophane rıhtımında Kamacı ustası bekir usta ona: «evlâdım ismail, » dedi, «hiç kimseye değil, » dedi, «bu, sana emanettir.» Ve kerempe fenerinde Düşman projektörü dolaşınca takanın yelkenlerinde, İsmail, reisinden izin isteyip, «şaban reis, » deyip, «emaneti yerine götürmeliyiz, » deyip Atladı takanın patalyasına, açıldı. «allah büyük ama kayık küçük» demiş yahudi. İsmail bodoslamadan bir sağnak yedi, Bir sağnak daha, Peşinden üç-kardeşler. Ve denizi bıçak atmak kadar iyi bilmeseydi eğer Alabora olacaktı. Rüzgâr tam kerte yıldıza dönüyor. Ta karşıda bir kırmızı damla ışık görünüyor: Sıvastopol'a giden bir geminin Sancak feneri. Elleri kanayarak Çekiyor ismail kürekleri. İsmail rahattır. kavgadan Ve emanetinden başka her şeyin haricinde, İsmail unsurunun içinde. emanet: Bir ağır makinalı tüfektir. Ve ismail'in gözü tutmazsa liman reislerini Ta ankara'ya kadar gidip Onu kendi eliyle teslim edecektir. Rüzgâr bocalıyor. Belki karayel gösterecek. En azdan on beş mil uzaktır en yakın sahil. Fakat ismail Ellerine güvenir. O eller ekmeği, küreklerin sapını, dümenin yekesini Ve kemeraltı'nda fotika'nın memesini Aynı emniyetle tutarlar. Rüzgâr karayel göstermedi. Yüz kerte birden atlayıp rüzgâr Bir anda bütün ipleri bıçakla kesilmiş gibi düştü. İsmail beklemiyordu bunu. Dalgalar bir müddet daha Yuvarlandılar teknenin altında Sonra deniz dümdüz Ve simsiyah durdu. İsmail şaşırıp bıraktı kürekleri. Ne korkunçtur düşmek kavganın haricine. Bir ürperme geldi ismail'in içine. Ve bir balık gibi ürkerek, Bir sandal Bir çift kürek Ve durgun Ölü bir deniz şeklinde gördü yalnızlığı. Ve birdenbire Öyle kahrolup duydu ki insansızlığı Yıldı elleri, Yüklendi küreklere, Kırıldı kürekler. Sular tekneyi açığa sürüklüyor. Artık hiçbir şey mümkün değil. Kaldı ölü bir denizin ortasında Kanayan elleri ve emanetiyle ismail. İlkönce küfretti. Sonra, «elham» okumak geldi içinden. Sonra, güldü, Eğilip okşadı mübarek emaneti. Sonra... Sonra, malûm olmadı insanlara Arhaveli ismail'in âkıbeti... | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
 |
| Etiketler |
| arhaveli, fuat, hikayesi, ismailin, saka, İsmailin |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Fuat Saka - Bir Aşk | Numune | D, E, F, G | 0 | 18 Şubat 2015 16:12 |
| Fuat Saka - Dal Dal | Numune | D, E, F, G | 0 | 18 Şubat 2015 15:43 |
| Fuat Saka - Göç | Numune | D, E, F, G | 0 | 18 Şubat 2015 15:03 |
| Fuat Saka - Laz İsmail | Numune | D, E, F, G | 0 | 18 Şubat 2015 13:22 |
| Fuat Saka - Mahur | Numune | D, E, F, G | 0 | 18 Şubat 2015 13:17 |
Normal
