![]() |
![]() |
![]() | #1 | |
Çevrimdışı ![]() IF Ticaret Sayısı: (0) | Ferhat Tunç - Aynı Tanrının Çocukları Daim aşkların Kadrini arayan ve bilen yoldaşlıkların Devrim gibi büyüyen... Bıçkılanmış, süngülenmiş halkların ve kardeşliklerin Uslanmaz çocuğuyum ben Annem üç oğul verdi şah damarından Üçünün de ölümü savaştan Biri asi, sol gözünün son kirpiğinde dururdu annemin Uçurum çocuğu yani... Biri heybetli, tan yerlerinin kızıl güneşi gibi Mağrur ve filinta Babamın son küçük generali... Sürgün zamanlardan gönderdiler ötekini Alnında bin yıllık öfkenin ağır vebali Örselenmiş, yorulmuş Kalbinden vurulmuş nehirlerden sızan suyla Dağların göğsünde Yükü ağırlaşmış şehirlerin böğründe inleye inleye... Dedemin bilge öfkesi ve şafağın ince nefesiyle emzirilmiş Ana sütü gibi helal Su gibi aziz olsun ki... Sevgiyle ısınan, aşkla beslenen mazlum halkların Kaderine mahkum edilmiş... Boyun eğen ve eğmeyen yiğit halkların Kaçak bir sevda gibi büyüttüğü umuttur beni uslanmaz kılan Dünyanın tüm çocukları kardeştir bize Dünyanın tüm mazlumları yoldaştır bize Düşe kalka ölümlerden sıyrılıp geldik Her acıyı her sevinci bölüşüp geldik Ama annemin gözyaşları Binlerce yıldır ateşe ve güneşe bir yıldız gibi yağan gözyaşları Kutsanmış rüyalardan gelen devrim çocukları adına Umudun ve özgürlüğün elçisi olarak çağdaş dünyanın Birer ırmak gibi aktılar Anadolunun ve Mezoptamyanın göğsüne Ki ben koştum o göğsün renklerinde bir zaman Çocuklar ölmesin diye Analar ağlamasın... İki canlı gelinler süngülenmesin diye Yoksulların açlıktan düştüğü demir çarşılarda Yangınlarda ve korsanlarda... Ve büyük sevdasıyla dağları süsleyen Militan kadınların alın dövmesi gibi Barışa giden yollarda Birbirlerini vurdu aynı Tanrının çocukları Ben kardeş yağdım Dünyanın tüm anneleri annedir bize Dünyanın tüm şarkıları sevgidir bize Savaşlardan barışlara yürüdük geldik Adım adım kardeşliği çoğaltıp geldik Çünkü ben Alnını halkların yazgısıyla mühürlemiş ben Bitmeyen savaşlar ve çıkarlar dünyasında Doğuran ve yaratan halkımın Zulümler, kırımlar ve ölümler görmüş mazlum halkımın Cellat yoran acılarıyla büyüdüm Barış olsun... Kardeşlik olsun... Evlerinden çıkıp bir daha dönmeyen adamların Ülkemin ve halkların Bağrı tütün gibi yanan anaların Ve dahi evlad-ı Kerbelanın tüm yaşamı Yedi cihanda daim olsun diye Koştum... Dünyanın tüm şarkılarına tutunarak Ve yemin ettim... Şerbet içtim... Anamın ak sütü gibi helal Dedemin ak sakalı gibi aziz olsun ki... Zulme mahkum edilmiş... Boyun eğen ve eğmeyen yiğit halkların Kaçak bir isyan gibi büyüttüğü sevdadır beni uslanmaz kılan Söz : Umur Hozatlı Müzik : Ferhat Tunç Şiir : Umur Hozatlı | |
| ![]() |
![]() |
Etiketler |
aynı, çocukları, ferhat, tanrının, tunç |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
![]() | ||||
Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
Ferhat Tunç - İçerden | Desmont | D, E, F, G | 0 | 02 Kasım 2014 10:50 |
Ferhat Tunç - Nerdesin | Desmont | D, E, F, G | 0 | 02 Kasım 2014 10:50 |
Ferhat Tunç - Oğul | Desmont | D, E, F, G | 0 | 02 Kasım 2014 10:49 |
Ferhat Tunç - Şavk | Desmont | D, E, F, G | 0 | 02 Kasım 2014 10:48 |