Çevrimdışı

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Ahmet Ziyaeddin Akcasu 26 Ağustos 1924 yılında Aydın’da doğmuştur. Türk nükleer mühendisi ve eğitimcidir. 1957 yılında ise Argonne Ulusal Laboratuar’ında diploma en iyi derecesi sahip oldu.

Ahmet Ziyaeddin 1986 yılında Physical Society Fellow üyesi seçilmiştir. Görevine ABD devam etmektedir. Başka bir ülkede yaşamını devam ettiren bir bilim adamımızda Ahmet Ziyaeddin Akcasu’dur. Bunca güzel beyinli insanlar ülkemizden gereken yatırımı görmediği için gelecekleri için ülkelerinden vazgeçiyor. Bir okulun başlangıcından ordinaryüslüğe giden yolda ülkesine hizmet edecek en verimlilik zamanlarında bu bilim adamımızda başka ülkelere hizmet veriyor. Bilime değer veren ülkelerin yatırımı bilime ve ilime ne kadar çok olduğunu anlıyoruz.

Düşünün ki plazma fiziği maddenin katı sıvı gaz halinden başka dördüncü halini izleyen fizik alanıdır. Günümüzde plazmalar floresan lambalar sodyum lambalar daha birçok alanda kullanılıyor. Nükleer atık tıbbi atık diş tedavilerinde ilaç sektörlerinde uzay ve roket teknolojilerinde materyal işlemede ve birçok sektörde uygulanmaktadır. Gerek fizik gerek teknolojideki yeri küçümsenemez. Uzay çağına giden teknolojide bilimin yeri ve önemi de kaçınılmazdır. Bu yolda eğitimi getirdiği en son noktaya değerli bilim adamımız yazık ki ülke dışında hizmet vermektedir. Bir ülkenin ekonomik anlamda büyümesinde mühendisliklerin önemi daha iyi anlaşılıyor.

Bu kadar değerli bilim adamlarının zemin sağlanamadığı için ülke dışında eğitim ve kariyerlerine devam etmeleri düşündürücü. Bir ülkenin en çok maddi manevi kayıpları bu yüzden olsa gerek. Ülkemizin değerli beyinleri göç dalgasıyla karşı karşıya kalmış durumda. Bir ülkenin gelişiminde ülkemizin diğer devletlerle yarışacak haldeyken bu kayıplarla dışa bağımlılığını artırmaktadır. Ne kadar değerli bilim adamlarımız var ki hepsi alması gereken unvanlara sahip ama ülkeme hizmet vermiyor. Bu bir filizi toprağa ekip daha sonra meyvesini almadan başka birine vermek gibi değil de nedir? Oysaki gelişmiş ülkelere baktığımızda ne kadar büyük bütçeler ayrıldığını bölümler kurulduğunu ve bilim adamları yetiştirilmesi için tüm olanakların verildiğini görüyoruz. Bizim bilim adamlarımız gururumuz ama başka ülkelerin amaçlarına hizmet etmektedir. Bölümler arttıkça göçlerde hızlanmış. Bu seviyeye gelmek bir ömür demek olsa yeridir. Eğitim bir ülkenin vazgeçilmesi olmalı. Yetişecek tüm nesile ilerde seçeceği yolları açmalı kariyer fırsatları sunulmalı. Kırsalda yetişmiş başarılı gençlerimiz heba olmaktadır. Yazık ki eğitim en masraflı kurumlarımızdan. Devlet üniversite sayıları mezuniyetle doğru orantılı değil aksine azalmaktadır. Öğrenciler paralı eğitime ya da yurt dışında eğitime maruz kalıyorlar. Eğitimini dışarıda tamamlayan bir genç koşulları iyi gördüğünde ise tamamen dönme fikrinden vazgeçiyor. Öncelikli olarak kalifiye öğrenci yetiştirilmeli ve devlet tüm bu değerli zihinleri maddi anlamda desteklemelidir. Gerek uygulamada gerek pratikte alt yapısı beslenmiş birçok bilim insanı belli ki yetişebiliyor. Oysa gençlik devletten aldığı desteği bile mezuniyetten sonra iş konusunda sıkıntı yaşadığında ödemekte zorlanıyor. Gerekli eğitim gerekli istihdam ile bu göçlerin önüne geçilebilir. Gönül ister ki bunca parlak genç bir profesör olup nice eğitimcinin yetişmesine yardımcı olsun. Akademik kariyerleri kendi ülkelerinde yapabilsin. Bu gençlerin gerek akademik gerek teknolojik çalışmalarında gereken çalışma koşullarının sağlanması da önemlidir. Bölümlerinde uzmanlık konusu önemlidir. Anlık çözümler yerine geniş kapsamlı ileriye dönük çözümler üretebilmeli. Devlet bunca zekanın ülke dışına gitmesine engel olmalıdır.

Akıl teknoloji ile hızla hareket etmeli. Öyle bir devirdeyiz ki sabah kalktığımızda bile teknolojiye yetişemez oluyoruz. Bilim gelişmemiz için gerekli.

__________________