ZİYA DOĞAN : Samet Aybaba ile tartıştı. “Seni istemiyoruz artık” dediler. Ankaragücü’ne gitti.

METİN TEKİN: “Seni istemiyoruz” dediler. Efsane üçlünün Sarı Fırtınası futbolu Vanspor’da bıraktı.

ALİ GÜKLTİKEN : Şampiyonluk maçında sakatlandı. Ertesi sezon için kendine takım bul dediler. Bir efsaneydi. Hikayenin sonu Kayserispor’da bitti.

FEYYAZ UÇAR: “Çek! dediler Git! dediler. Her Beşiktaşlının evinden bir cenaze çıktı. Fenerbahçe’ye gitti. Futbolu Kuşadası’nda bıraktı.

GÖKHAN KESKİN: “Seni istemiyoruz artık” dediler. İstanbulspor’a gitti.

RECEP ÇETİN : “Seni takımda düşünmüyoruz” dediler. Trabzonspor’a gitti. Futbolu İstanbulspor'da bıraktı.

RIZA ÇALIMBAY: Atom Karınca 20 yıla yakın takımın kaptanıydı. Gün geldi, devran döndü. “Başka takımlardan gelen teklifler var değerlendirmen gerekiyor" dediler. “Ben başka takım bilmem; başka forma giymem" dedi. 17 yaşında girdiği kapıdan, çıktı gitti. Futbol yaşantısına son verdi.

ŞİFO MEHMET : Seni artık kadroda düşünmüyoruz; önümüzdeki sezon kedine takım bul” dediler...” Futbolu bıraktı!

Milan Teknik Direktörü Fatih Terim, Dünyaca ünlü İtalyan devi Milan’ın teknik direktörü olarak. Takımıyla İnönü’de Beşiktaş’a karşı sahaya çıktı. Bu bir efsaneye Beşiktaş'ın yapmış olduğu ilk ve tek Jübile. Özünde o da aslında; zorunlu tahliye.

SERGEN YALÇIN : “Tigana seni kadroda düşünmüyor, kendine takım bul” dediler. Sergen gitti. “10’u gönderenin 3 ay ömrü var” 90 gün sonra Yönetim Tigana ’ya “Jötem” dedi. Sergen o günden sonra hiç gelmedi. Her zaman her yerde Beşiktaşlı Sergen kaldı.

İLHAN MANSIZ : Japonya’ya git bize para kazandır; döndüğünde kapımız sana açık” dediler.

Gitti.

Döndü de...

Beşiktaş taraftarının önüne son kez çıktığında... İnönü’de son golünü attığında... Beşiktaş taraftarı onu son kez alkışladığında... Üzerinde keşke Ankaragücü forması olmadaydı. Golcü golüne gücenmezdi.

PASCAL NOUMA : Gelişi, gidişi, ikinci gelişi ve gidişi... O hep olaydı. Bir futbolcu bir takıma ne kadar yakışabilir? Sorusunun cevabıydı. Siyahın beyazla uyumu gibi.

Fransa’da doğdu. Beşiktaşlı oldu. Helal olsun sana Pascal Nouma... Pascal Nouma efsanesinin son sahnesinde "Dostumuz Fenerbahçe’ye ayıp ettin" deniyor. 1 Sezonda 6 Ay dan fazla ceza alırsa sözleşmesi tek taraflı feshedilir maddesi ve Türkiye Futbol Federasyonu’ndan ’ çıkan 7 Ay ceza.

Beşiktaş sözleşmesini fesih etti. Herkesin işine öyle geldi.

Nouma gitti. Sonra her dünya derbisinden dünyanın derdi herkesin yanına kâr kaldı. Hiç birinde hiç kimse bedel ödemedi.

Ricardo Quaresma.

Ayağımızın dışı; canımızın içi. Ya da birilerine göre sirk topçusu ve bencil. Onun bana göre misyonu bambaşka

Yıldız özlemiyle yanıp tutuşan bir neslin yıldızı. Lizbon Porto, Barcelona, Chelsea, Inter ve Beşiktaş... Come to Beşiktaş’ın çimentosu. Simao, Guti ve Pepe’nin referansı, Cristino Ronaldo’nun kankası. Hiç bir yere sığmayan bu sıra dışı kişilik; 2 farklı dönem toplam 8 sezon bu formayı giydi. Armayı öptü. Saha dışından, özel yaşantısından, Türk Aile yapısına ters düşecek bir fotoğraf karesinde gazete manşetlerinde ucuz magazin programlarına meze etmedi. adının önündeki Beşiktaş sıfatını tertemiz taşıdı. Yüzümüzü kızartmadı. Her yerde Beşiktaş'ı anlattı. Rakiplere son dönemde gelen tanınmış çoğu oyuncunun referansı.

Quaresma bir neslin yıllar süren yıldız özlemi. Kendi takımlarına gelmiş geçmiş onca yıldıza rağmen, Mahallede, Sokakta, Okulda... Ayağının dışıyla arkadaşının poposuna tekme atarken “Quaresma” diye bağıran çocuklardı. Alışkanlıkların dışında, tuttuğu takımın dışında, ayağının dışıyla, Quaresma diye bağıran çocukların sesindeki imrenişti. Quaresma direnişti. Çocukların Beşiktaşlı kalabilmesiydi. Rakiplerin yıldız savaşları arasında kalan çocukluk yüzümüzdü. Nartallo geldi Yıldızımız sanıyorduk onu; Uçak geçiyormuş. Yıllar tanıdık isimlerle buluşturdu bizleri. ama hiç biri dindirmedi özlemi. Geçmişten geleceğe doğru kayarak hayal kurdurmadı; dilek tutturmadı... Yıldız dendi mi; rakiplere her transfer döneminde gelen yabancı yıldızlara karşı, bizim gökyüzümüzde Büyük Ay.. Metin, Ali, Feyyaz'dı.

Quaresma Beşiktaş'ın çoban yıldızıydı.

Beşiktaş yönetimi dersine bu kez iyi çalışmış. “Sistem yok Sistem bu” anlayışı olumsuzluklar konusunda bir sistem oluşturup bu yoldan şaşmadı. Yukarıda adı yazan efsane isimleri tek tek inceleyin.

Tribünler için ne ifade etmiş?

Ne kadar sevilmişler?

Ve nasıl veda etmişler? Eğri gemi doğru sefer. Tarih elbette gerçekleri değiştirilmiş hikayeleri yeniden yazacak ve herkesi hakkettiğine dönüştürecektir. Quaresma gibi sevilen bir oyuncu sırf bunun için bile saygıyı hakkediyordu. Şimdi o da aynı kaderi paylaştığı Efsanelerle ayni listenin son halkası. Bu kadar muamma futbolcu ne zaman imza attı? Ne zaman fesh etti? Ne zaman camia bu kadar tazminata mahkum edildi? Aras, Mert Can, Pedro, Milo, Larin, Love, Tolga gibi... Ya da halen yatarak 4,5 Milyon € alan Lens gibi, daha nice “Pırıl pırıl” futbolculardan oluşan listede olması büyük hayal kırkılığı olurdu. Yüzünü görmediğimiz; 3-4 sezon maaş ödenen oyuncular listesinde, tuhaf kontratlılar, sahada adım atmadan tazminat alanlarla aynı listede olamazdı. Bir gün önce. Bu ülkede infial yaratmış bir oluşumdan menfaat ummuş, fotoğraflarla afişe olmuş birini bu kapıdan içeriye sokan; Taraftarın dinmeyen fakat sonunda kapı dışında kalana “Görevinden İstifa etmiştir” diyerek; gerekçeye itibar katarak, Orhan Ak’a saygıyı layık görürken... Quaresma’nın bonservisini eline verip, transfer sezonu biterken, iş işten geçmişken ve takımsız kalacağını hesaplayarak. “Başka takımlarla görüşme hakkı verilmiştir" İbaresiyle Aklınca alay edecekti. İstersen git PAF takımla takıl" demeyi marifet bilecekti.

Öyle de yaptılar;

Bu yapı ve anlayışta, bunca skandal haber ve gelen, gidenler listesine eklenen son halka Orhan Ak olmuşsa Elbette Quaresma Kara listeye yazılacak. Ve böylece onu yukarıdaki efsaneler listesinin son halkası yapacaklardı.

Taraftarın çok sevdiğini, özelini bu şekil gönderenlerin aslında hedefi bir kişi değil, binlerce seveniydi. İhtiraslarına Beşiktaş'ı karıştıranlar Quaresma'yı Orhan Ak’a kırdıranlar ve egolarını şişirip bıyık altından gülenler bilmeli. “İnsanın yaptığı plana felek poposuyla güler’di.

Ve Elveda... Çocukluğumuzun renkli yıldızları arasında mütevazı bekleyişimiz. Çaktırmadığımız özlemimiz. Endüstriyel Ötelenişimiz Alayına Trivela!

Sen bu camianın mütevazı duruşuna “Ezik” diyen bir çapsızlığa hadlerini bildiren yumruğumuzsun.

Bir deli sevdadan arda kalan

Bir sevdanın delisi.

Ayağımızın dışı;

Canımızın içi.

Gelişin de gidişinde efsanelere yakışır gibi.