Kaz avı denince aklıma önce kar ve sis gelir. Nedense böyle havalarda yerimde hiç duramam. Konya'nın, Kırşehir'in uçsuz bucaksız ovalarında yeşermiş tarlalarda hissederim kendimi. Hemen bir çukur kazıp zıplamak isterim içine. Coşarım, umutlanırım ve sevinirim. Kaz avı iki şekilde yapılır.
Geçit avı Tarlada mühre avı Geçit avı, adı üzerinde kazın gölden çıkıp tarlalara gitmesi esnasında olan avdır. Çok verimli değildir. Herhangi bir avcılık deneyimi ve bilgisi de istemez. Hemen her avcının yapabileceği bir avlanma şeklidir. Bu av şeklinde yapılmaması gerekli iş; kazın göle dönüşlerinde, su içerisinde bekleyerek avlanmaktır. Bu kazları rahatsız etmekte ve geceleyecekleri sulardan uzaklaştırarak tarlalarda gecelemelerine sebep olmaktadır. Bu da hayvanların tedirginleşmesine sebebiyet vermektedir. Kaz avının en güzel şekli tarlalarda yani yemlenecekleri alanlarda mühre ile avlanmaktır. Kazlar İç Anadoluya Ekim sonlarından itibaren gelmeye başlarlar. Ankaralı avcılar genelde 29 Ekim'de tarlaları gezmek ve kaz durumuna bakmak için yola çıkarlar. Böylece kazın durumu gözlenir, tarlalara bakılarak kazılacak gümelerin yerleri tesbit edilir. Kaz en önce yani Kasım ayında genellikle yanık tarlalarda avlanmalıdır. Yazdan yakılıp bıldırcın avcısını küstüren anızlar , kışın kaz avcısını ise güldürürler. Mevsimin henüz başı olması sebebiyle tam yeşermeyen ekinler kazlara pek cazip gelmez. Havaların yağmurlu ve ıslak olması da kazların anızları ve yanık tarlaları seçmeleri için bir sebeptir. Yanan tarlada açığa çıkmış yazdan kalan, yerdeki ekin taneleri ve daha gürbüz yeşermiş otlar-ekinler kazların ilk gelişlerinde onlara enfes bir ziyafet olanağı sağlar. Daha sonraları Kasım sonu ve Aralık ortalarına kadar ise anızları tercih ederler. Ancak anız tarlada herhangi bir (doğal da olsa) yükselti olmaması kaydıyla. Anız ve yanık tarlalarda dolaşan kazlar henüz yeni geldiklerinden çok acemidirler ve kolay avlanırlar.Kaz avlarında güme çok önemlidir. Özellikle İç Anadolu'da yapılan kaz avlarında kesinlikle yüksek güme yani çalıdan, çırpıdan, sazdan ya da gizleme ağından yapılan gümeler iş görmez. Güme tarla tunçlarına kazılan en az 1.5 metre derinliğinde ve yeterince geniş olan (fazla değil) bir çukurdan ibarettir. Bu çukur kazılırken araba ile kazılacak yerin en fazla 200 metre yakınına yaklaşılmalı tarlada araç izi bırakılmamalıdır. Çukur kazılacak yer öncelikle bir tarafı anız diğer tarafı ise ekin olacak şekilde ayarlanmalı. Özellikle buğday ekili tarlalar tercih edilmelidir. Kazılan çukurda ertesi gün avlanılacak ise çukur akşamdan kazılmalı, sabah ayazını görmeli, dolayısıyla tabii bir şekil almalıdır.Çukurdan çıkarılan toprak, taşıma çuvalı ile arabaya götürülmeli oradan da daha uzağa dökülmelidir. Çıkarılan toprağın çukurun hemen etrafına dağıtılması av vurma şansını en az %50 azaltır. Çukur kazıldıktan sonra üzeri, önceden hazırlanarak, yanları yükseltilmiş bir tahtayla kapatılmalı ve tahta üzerine, tuncun doğal örtüsü olan bitkiler, toprağıyla beraber konmalıdır. Bu tahtanın altında avcının tutacağı bir kol olmalı ve avcı tüfek atacağı zaman bu tahtayı yana kaydırmalıdır. Bu tahta yerine sarı telis çuvallarda kullanılabilir ancak en güzeli yukarıda bahsettiğimiz şekildir. Yerde kar olduğu zaman ise iş değişir. O zaman kar kamuflajlı giysiler giymek ve gümeyi beyazla kaplamak elzemdir. Karlı havalarda yeni güme kazmaktan kaçınmalı eski gümelerin karlarını çok hafif alarak, bu gümelerin kullanılması sağlanmalıdır. Karlı bir ortamda güme kazmaktansa altınıza bir bez serip yatarak üzerinize beyaz bir örtü çekmek her zaman daha iyidir. Çünkü açılan bir çukurdan çıkan toprağıın kar üzerinde yaptığı bozulmayı gidermeniz hemen hemen imkansızdır. Gelelim mührelerin, yani taklit kazların tarlaya serilmesine. Kazların hangi sayıda serileceği hala tartışma konusudur. Bazı avcılar full-body 5-6 mühre sererken bazıları daha çok sermeye gayret eder. Ben herzaman minumum 50 mühre sermeyi tercih etmişimdir. Avlanamazsam bile mühreleri seyretmek her zaman çok hoşuma gitmiştir. Gümenin yerini havanın ve hayvanın geliş yönüne göre tesbit ettik. Mühreleri öyle dizayn etmeliyiz ki gelen hayvan hiç bir şeyden kuşkulanmadan mührelere sallansın. Kazlar yemlenirken dahi nöbetci bırakan ender kuşlardandır. Bu yüzden mühre seriminde asıl mührelere en az 150 metre uzağa bir kaç tane nöbetçi mühre bırakmak gerekir. Bu mührelerin başları mümkün olduğunca dik tutulmalı ve etrafı gözetliyor havası verilmelidir. Diğer mühreler de çok yan yana olmamak kaydıyla rüzgarın geliş yönüne göre kafaları rüzgara verilerek serilmelidir. Mühreler kazların tur attıktan sonra avcıya göğüs vererek ineceği şekilde tanzim edilmelidir. Yani rüzgar avcının her zaman arkasından esmelidir. Kaz cinsi hayvanlar aşağıya inmeden önce geniş bir iki tur atarlar ve her zaman rüzgarı göğüslerine alarak inerler. Mührelerin yan yana sık aralıklarla dizilmeleri, gruba havalanmadan önce toplanmışlar hissini vereceğinden, gelen kazların hiç ilgilenmemesine sebep olacaktır. Bu yüzden bazı ikili-üçlü gruplar yapılsa da mühreler sık aralıklarla atılmamalıdır. Ayrıca mührelerin arasına çok ince malzeme üzerine asılmış uçar pozisyonda doldurulmuş gerçek kazlar koymakta iyi netice verir. Mühre avında düdük kullanmak gerekliyse de her zaman iyi sonuçlar vermeyebilir. Yanlışlıkla çıkartılan bir ses tonu hayvanın daha alçalmadan yükselmesine sebep olabilir. Bu yüzden kazların zararsız addettiği tonlar öğrenilmeli ve o tonların dışına çıkılmamalıdır. Ayrıca düdükle ses çıkartmak fazla abartılmamalı, kazların ya da kazın dikkati çekilir çekilmez susulmalıdır. Unutmamak gerekir ki başarıya giden tek yol çalışmak ve egzersiz yapmaktır. Mühre avında genelde açık şokların kullanılması tavsiye edilse de her zaman fullşok bir namluyu tercih etmişimdir. Bu namluyla atılacak saçma numarası ise 3-4-5.tir. Daha iri saçmalar mühre avında hem gereksiz hemde keyifsizdir. Bana soracak olursanın 5 numara tercihimdir.
10 Mayıs 2012, 14:08
Benzer Konular 
Normal
