[Berva]

Kalbimin orta yerinde,ölüm kalım savaşları var bugünler de,
Ölüm'ün kahraman askeri,sensizliğin ta kendisi,
Kal'ımın en nefer askeriyse,bir tatlı tebessümün gölgesi,
Ne tuhaf değil mi,ölümde sen,kalımda sensin ey sevgili,
Amma velakin,niçin görmezsin bu halimi...!
Sensizlik bile,sen diye başlıyor,
Artık gerisini sen düşün,
Sen de,onca güzellik,sevgi,hoşgörü ve aşk varken,
Neden benim payıma,SEN'sizlik düşüyor...!
Ne kalbimin üşüdğünü,nede benim hayattan düştüğümü,
SEN'sizlik isimli,her cümlede öldüğümü,
Seni yaşama bedelim olarak gördüğümü,
Neden görmüyorsun,ya da görmezden geliyorsun ey sevgili....!
Uçurum kıyılarında dolaşıyorum adeta,
Kalbime sığmayacak büyüklükte bir aşk'la,
Yüküm çok ağır,SEN'sizlik ismiyle,belki tonlarca,
Ve korkuyorum,bu yükü taşıyamamaktan değil,
Dengemi kaybedip de,uçurumlardan düşmekten aşşağılara...!

Alıntı..