IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Bu gece ben en çok ölüme kafa tuttum
zira senden başka savaşacak bir şeyim daha var.
ya da teslim olacak...
sana olduğum gibi.

Ben bu hayatta bir tek seni sevmeyi becerebildim!
yaşamak belki de bu yüzden fark edilmeyen bir şeydi
midemdeki yanmalar
kafatasımın içindeki yankılar
kalbimdeki ağrılar
hep sana yorduğum sancılardan ibaretti bana göre.
sana ait ne varsa içimde
gözlerin kadar güzel.
senden kalan ne varsa geride
kalbim kadar kırık dökük.

Bu gece, sonuna niyetlendiğim kim bilir kaçıncı kadeh.!?
zil zurna sarhoş gecede sana birikiyorum.
beceremediğim her şey birer birer hesap soruyor benden
belki kalan zamana güvenemediği için
belki de geçen zamanı sana yorduğum için
en nihayetinde yapamadığım her şeyi
bir daha yapamayacak olduğum için!

Ölümden sonra da hayat var mı?
kavuşabilir miyiz bir daha?
bir şans daha verir miyiz birbirimize?
bir kez daha yaşayabilir miyiz bin kere ölmek olsa da?
bin kere ölsek de bir kere yaşamaya razı olabilir miyiz?
sonsuza yol alırken,
ölümlü yaşamda birbirimize razı kalabilir miyiz?

Yaşayacak olsam
bin kere koşardım sana bu ölümlü aklımla
gideceğim için
yaklaşmak öyle zor ki sana!

Üşüyorum
alev alev kalbim buz kesmiş bedenime öylesine yabancı ki...
çekip gitmeliydim belki de çok uzaklara
gücüm yettiğince kaçmalıydım buralardan
kendi sonuma koşar adım gitmeliyim belki de
yokluğunda sarıldığım cehennemi koşa koşa sardığımda
ebede intikal bir yangında bırakırım belki kim bilir...
melekler bağışlar mı beni?
ya da çok özlediğimde seni
daha mı yalnız kalırım?
sen rahat uyu sevgilim
yıldız yorgan altında ruhunun üstünü açık unutma
ruhumu ruhuna sararak ısıt kendini...

Şimdi her şey bir şaka gibi.
bana ait ne varsa sanki hiç yokmuş gibi.
insanların uğruna cinayetler işlediği,
birbirini üzdüğü,
sahip olabilmek için birbirini kırdığı her şey
öylesine değersiz ki...
ve ben düşünüyorum!
sana ölüyorum diye!

Ugur Yaman.