Yol gittikçe incelen bir çizgi
Homurtuları geliyor tünele girerek
Kaybolan taşıtların

Sarılı esmer yeni yetme oğlanlar
Az ötede kumsalda yalınayak
Uzun eşek oynuyorlar

Ufuk çizgisinin tam üstüne
Bakışlarını çiviliyor Murat
İki sevgili
Sırtlarını dalları suya sarkan
Yeşil beyaz yanar döner yapraklı
Ağaca dayamış yan yana oturuyorlar

Kırmızı otomobilin aralıklı ön kapıları
Meltem vurdukça hafif hafif kımıldıyor

Kız utangaç
Avucunda ufacık bir taş
Pembe ojeli tırnak diplerine
Kirli yeşil doluşuyor
Yosunlarını kazıdıkça

Ray üstünde yaklaşan ıraklaşan bir kamera
Karşısında duran adamın sol eli
Birden bırakıyor plakanın üst parçasını

-Şrakk!

Makası kapanmış siyah tahtada
Uçuk bir tebeşir beyazı

PARTİ: LX11
SAHNE: II

Romantizmi yakalayamadık bir türlü
Olmadı hiç beğenmedim,diyor
Oturduğu yerden kalkan
Kirli sarı çember sakallı adam
Ve ekliyor
Son sahneyi yarın yeniden yapalım

Belli ki film çekiyorlar

Gülüşmeler içinde bir hareketlilik
Dağılıyorlar
Kırmızı arabaya doğru ilerliyor
Kirli sarı çember sakallı adam

Iraktan gelen köpek havlamaları
Dağlardan süzülen ve meltemin sevincini
Kursağında bırakan rüzgar
Ortalık sopası yemek istercesine dalgalara doğru koşuyor

Uzun eşek oynayan oğlanların
Daha demin seslerini duyuyordum
Yoklar
Ne zaman kayboldular

Şimdi tek ben varım ortalıkta
Kalemim var
Ve son sözcüğünü aramaktan
Yorulduğum şiirim var

Akıp gidiyor zaman
Benzi kaçık kızıl bir güneşin daha
Gölgesi düşüyor denize..

NECDET_ARSLAN