İçime attım bana ağır gelen tüm gerçekleri... Sustum.! Yuttum soğuk sessizliği.! Suçlamadım suçlayamam kimseyi... Çünkü ben getirdim bu hale kendimi.. Gitmeler yormaz gelmeyecek birini beklemek kadar...Ve hiçbirşey bir kargaşanın içinde yanlız kalmak kadar koymaz... Hep bildim yerimi; ne bir adım geride ne bir adım önde... Şimdi bu yorgun ve yanlız gecede hesap soruyorum yüreğime...
Ey kalbim ! boyundan büyük sevmek senin neyine..