Her yanı sensizlik kaplamış..
 

Her gördüğüme bakıyorum, her taşın altına, her yana… Sana benzeyen bir nefes arıyorum. Her yanı sensizlik kaplamış, kimse gözlerime bakmıyor, çaresizim, susuyorum.

En çok senden kaçıyorum aslında, en çok senden uzağım ve en çok seni arıyorum, ne tuhaf değil mi? İtilmiş, bitirilmiş, tüketilmiş bir aşkın kırıntılarına bile razı oluyorum.

Çünkü kalbimde bir yer var, açlığı hiç geçmiyor, hiç doymuyor. Bedenim, kadınlığım, ah en zayıf yanım kalbim, ruhum, doymak bilmiyor.

Oysa birisi dokunsa saçlarıma, birisi okşasa başımı, her şey ne güzel olacak…..Bütün eksiklerim tamamlanacak o zaman, bütün çıkıntılarım törpülenecek, bütün çirkin yanlarım güzelleşecek. Hırçınlığım geçecek ama…..

Gelmiyor işte o bir çift göz, hani mavi mavi veya yeşil yeşil bakan, üstüne şarkılar yazılan o bir çift göz gelmiyor.

Artık kimse beni istemiyor belli ki!

Ah biri dokunsa elime, ellerimi tutsa, sıcaklığı düşse nefesinin dudaklarıma, biri sevse beni… Kadınlığım yeniden çiçek verse….

Oysa kimse sevmiyor beni ve her yanımı kaplıyor sensizlik. Çok uzak bir düşe kalıyor ellerim, bedenim kendine halsiz ve soğuk yatakların hiç yatılmamış tarafları hala bozulmuyor.

Dudaklarımı öpse biri oysa veya sadece nasılım diye merak etse! Öyle olmuyor! Ben arıyorum karanlıkta sevdiğini sandıklarımı, ben uzatıyorum elimi boşluğa. Kimse dönmüyor, kimse tutmuyor.

Her yanımı sensizlik kaplamış ve kim bilir sensizlik dışarıdan ne kötü kokuyor ki; hiç kimse beni sevmeye yanaşmıyor?…

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]