Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Merhaba güzel gözlü adam..
Artık sana sevgilim diyemiyorum , köprünün altından çok sular aktı ve iki yabancıyız artık. Hiç tanışmamış , hiçberaber yaşamamış gibi. Zaten artık ne sen tanıdığım adamsın , ne de ben geri bırakıp gittiğin o saf kadın. Çok şey değişti , çok şey başkalaştı geçen zamanla beraber. Bir gidişin beni bu kadar değiştirebileceğini söyleseler gülerdim ama oluyormuş. Fazla anlamlar yüklediğin biri gittiğin de düştüğün boşluk insanı bambaşka biri yapabiliyormuş , öğrendim.
Kızgınlığım bitti , öfkem dindi , sevgim köreldi ama o boşluk hissi hiç geçmiyor. Biliyorum oda geçecek zamanla ama artık zaman beni yoruyor biliyor musun? Sürekli bir beklenti içinde olmak bu hissizliğin geçmesini beklemek yoruyor. Kimseye güvenememek , her iyiliğin arkasında bir menfaat aramak yoruyor.
Benden bambaşka bir ben yarattın be adam. Eskisi gibi mızmız , sabırsız bir çocuk değilim artık.. Acılarla olgunlaşmış , sabrı öğrenmiş bir kadın oldum. Eskisi gibi etrafına gülücük saçan biri de değilim. Güven dediğimiz insana huzur veren duyguyu da unuttum. Sanki birine güvendiğim de benden gidecek gibi hissediyorum , sanki her sevdiğim insanın gidişini izlemek zorundaymışım gibi.. Herkes senin peşinden gidecek gibi.
Sahi sen nasılsın? Hala hayatı tiye alan vurdumduymaz adam mısın yoksa seni de kırdılar mı? Umarım hiç kırılmazsın güzel gözlü adam çünkü kırıldığında kaybolan parçalarını bulmak çok zor , çok..
Claudia.