Hani derin derin bakardın ya dakikalarca gözlerimin içine
Sonra kollarını açıp sımsıkı sarılırdın ya bana;
hiç bırakmayacak gibi işte o zaman anlardım yüreğindeki yerimi
Ama şimdi yoksun yar

( Evet öyle derin bakardın bana yar
Sevgin kadar koyu derin uçsuz bucaksız
Şimdi ise her şey koca bi karanlık
Neden bu kadar çok sevdim ki seni ?
Neden böylesine vazgeçilmez kıldırdın kendini ?
Madem ölecektin; niçin bu kadar çok sevdin ha !
Lanet olsun unutamıyorum işte! )


Hani el ele tutuşup yürürdük ya sahildeki parkta
Çok severdin orayı hep giderdik Bir gün yürürken durup denizi işaret ederek
İşte böyle bitanem;
Sana olan sevgim işte böyle uçsuz bucaksız


İşte o zaman anlamıştım beni
hiç bir zaman unutmayacağını Ama şimdi yoksun yar


( O park şimdi kimsesiz yetim kaldı yar
Uçsuz bucaksız değil artık deniz
Damla damla yok oldu
Sevgin bitmezdi bitmedi de


Ve unutmadın
Gittin ama hayalin hala bir kabus gibi peşimde
Hani sınırsızdı sevgin hani bırakmayacaktın ?
Madem ölecektin; niçin bu kadar çok sevdin !
Lanet olsun bitmiyor işte sana olan sevgim ! )


Hani hayaller kurardık ya baş başa kaldığımızda
Bahçeli şirin bi evimiz olacaktı
Çiçekler dikecektik bahçemize En çok da kırmızı güller
Sonra ben derdim bir kızımız olsun; adı Su olsun derdin
Ben sana benzesin isterdim sen de bana benzemesini
Oyunlar oynayacaktık kızımızla çiçekler arasında
Ama şimdi yoksun yar


( Her sabah kırmızı güllerimizi sulayacaktık
Kızımızla oyunlar oynayacaktık
Sen gideli güller soldu oyunlar başlamadan bitti yar
Şimdi her şey sana benziyor; ama ben kendimi bulamıyorum artık
Neden beni böyle çaresizce bıraktın?
Hani kızımız olacaktı ha neden gittin ?



Madem ölecektin; niçin bu kadar çok sevdin?
Lanet olsun kızımı bulamıyorum ! )


Hani masum masum bakardın ya bana
Gözlerindeki mavilikle bana cesaret verirdin
Öyle güçlenirdim ki seninle sevgim daha çok kuvvetlenirdi bir tek gülüşünle
Huzur bulurdu yüreğim Bin bir umutla bakardım Senli geleceğime
Sen yarınımdın ve yarınlar hiç bitmeyecek bize derdik
Ama şimdi yoksun yar !


( Bakışların yok ya; Cesaretim katre katre tükendi
Gücüm bitti ben bittim artık yar !
Umudum bitti sen yoksun ya artık yarınlar da yok !
Neden beni yok ettin ha? Neden ardında bir korkak bırakarak çekip gittin?
Madem ölecektin; niçin bu kadar çok sevdin !
Lanet olsun yaşamaya gücüm yok artık işte! )




Hani bi gün sana ; Seni seviyorum; demiştim
Sen de Biliyorum bitanem; deyip gülümsedin
Hayır! Tam olarak ne kadar olduğunu bilemezsin demiştim
Söylediğimi yanlış anlayıp biraz manalı bakmıştın
Nefesim gibisin yarim; Sen olmazsan nefessiz kalır ölürüm yaşayamam demiştim
Bir anda yüzünde güller açmıştı
Seni seviyorum bitanem; diyerek sımsıkı sarılmıştın bana
Ama şimdi yoksun yar !


( Evet öyleydin; Nefesim gibiydin yarim; Şimdi gittin ya nefessiz kaldım
sevgisiz kaldı yorgun yüreğim; Artık ben de ölüyüm; yaşayan bir ölü
Yaşarken ölmek daha zormuş bitanem
İçim kan ağlarken sahte gülücükler yeşertmek suretimde
Sensiz her geçen gün eriyip biten yüreğimin acılarını dindirmeye çalışmak çok zormuş !
Söylesene neden gittin ha?
Madem ölecektin; niçin bu kadar çok sevdin ?
Lanet olsun Sensizim yine ! )


Hiç bitmeyen bir yakarış artık dilimin ucunda
Madem ölecektin; niçin bu kadar çok sevdin?


Alıntıdır.