Sen bilmezsin belki;
kaç defa azar işitmişimdir,kaç defa yumruk yemişimdir sırf bu yüzden.kaç deva sövmüşlerdir yedi ceddime hiç durmadan beş vakit.ve asıl çekip giden sensindir,önemi yoktur ayrılıkların,küf tutmuş kilometrelerin.

ben kararımı çoktan verdim genç bayan,insanı olgun kılan acılarıdır ve kalbiniz paramparça olduğunda üzerine basıp içinizi kanatmamak için çırpınır durursunuz.bir insanı da şair kılan budur zaten;kelimeleri süslemek bir şeytan edasıyla ve kandırmak kendini....

üçüncü tekilleri kabul edemem ben hayır asla...kaybolmamak için o kalabalığın arasında;sadece sıyrıldım ben.

ve yine Sen bilmezsin ama;
ismimi de en çok senden duymayı özledim.sadece bu.ötesi berisi yok,ne eksik ne de fazla.

sen başka dudakları öptüğün günden beri uyumuyorum mesela.o yüzden sarhoşluğum.yoksa her kadehin sonunda seni aramasını bende bilirdim elbet.

ve ben öyle çok seviyorum ki istediğin özgürlüğe kavuşabilirsin.gerek yok bana.bir fazlalığa.

sahi;seni sevmiyorum dediğin günden bu yana hiç güneşin doğdu mu senin?

alıntı