Eğer; O’nu hatırladıkça başı göğe ermişçesine ya da asansör boşluğuna düşmüşçesine ürperiyorsa yüreğiniz... Ömrü saatlere sıkışmış bir kelebek telaşıyla O hüzünden bu neşeye konup kalkıyorsanız gün boyu nedensiz... O’ndan söz edilince yüzünüz sizden habersiz bir gülümseme oluşuyorsa eliniz telefonda yaşıyor işaret parmağınızla ha bire O’nu tuşluyorsa hem kimseler duymasın hem cümlealem bilsin istiyorsanız... nedensiz küsüyor sebepsiz affediyorsanız ve bütün bu hallerinize siz bile akıl erdiremiyorsanız... kaybetme korkusu herşeyden ağır basıyorsa ve bunlar gurura baskın çıkıyorsa Her gidişte ayaklarınız "Geri dön" diye yalpalıyorsa ve siz kendinize rağmen dönüyorsanız sabırsız sınırsız doyumsuz bir tutkuyla... ...o halde yarın sizin gününüz!.. "Çok yaşa"yın ve de "siz de görün"üz.
17 Kasım 2011, 22:46
Normal
