![]() |
Geceden Ayrılan Karanlık Geceden Ayrılan Karanlık Gelmeden yeni tazelemişti kokusunu. Gece geçirmiş üstüne, gece giymiş gözleriyle. Çırılçıplak bir gökyüzüydü karşımda! - Geldim çünkü bir ‘sen kalmış’ bende. - Boşuna gelmişsin o artık ‘sen’. -Gidiyorum çünkü bir ‘ben’ gerek bana. -Gidemezsin! O artık ‘ben’. -Anlamıyorsun nefes almıyorsun artık içimde! -Anlıyorum işitemiyorsun sen artık içini. Gecesinden bir yıldız kaydı evin ortasına, Ortasından çekiliyordum ben de içine. Konuşuyordu dudakları.. Konuşmuyordu hayır! Ateş ediyordu üstüme rastgele. -Yazma artık beni satır aralarına. - Öl denmez nefes alana, yakışmıyor ağzına. - Ağzımı bıraksam sana, konuşursun ara sıra. - Hiç gitmesen mesela, korkarım tek başıma! -Büyümemiş miydin sen, hem de yanımda. - Büyütmüştün ya işte, gidersen küçüleceğim! Kan çekmiş göz kapaklarına. Kapatmayı unutmuş yine damarının birini; Akıtıyor beni en dışına. -Gündüz olmam gerek! - Lambayı yakayım. -Güçlü olmam gerek. -Bir daha seveyim. -Gitmeden önce arınmalıyım, duş alsam iyi olacak. -Bende geleceğim. Gecesini bir köşeye çıkarttı. Bende her ayrılıkta kızaran yüzüm kurusun diye astım tavana. Suyu açtı, kıpkırmızı akıyordu tenine. - Gel son kez ıslanalım. - Gitme hep ıslak kalalım. Duşa girdik; Kanla, şehvetle, aşkla yıkandık. Ve bitti.. Ayrılıkla kurulandık! Gamze GEDİK |
Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 12:34. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2025 IRCForumlari.Net Sparhawk