Dünya dönmeye ne zaman başlamışsa, bu aşkta o zaman başlamış..ağaç kollarını uzatmış yaprağa, yaprak büyük bir çoşkuylakoşmuş ağaca.. Aşk ile öyle sarmışlar ki birbirlerine, umurlarında değilmiş fırtına.. Ve birgün bırakıvermiş kendini ağacın kollarından ılık bir rüzgara 'yaprak' .. Yapayalnız ağaç gözyaşlarıyla seyretmiş yaprağın salınarak gidişini.. Ne sancıLar ne Acılar çekmiş ve yine birgün yaprak çıkagelmiş. MutLuLuktan sarhoş olmuş ağaç, çiçekler giyinmiş yeşilli beyazLı.. Bir Sonbahar, yaprak yine terk etmiş ağacı, ağaç bir aşkla beklemiş yaprağı.. Yüzyıllar geçmiş aradan, ne yaprak vazgeçmiş ağaçtan nede ağaç yapraktan.. Bıkmadan her yıl oynarlar bu oyunu.. Kimse Bilmez Bu Oyunun Sonunu !