Kimi zaman bir türkünün,kimi zaman dudaklardan çıkan bir çift sözün,kimi zamansa yalnızca manalı bir bakışın karşılığıdır ayrılık. Çaresizliğin başlangıcı,bir yürek yangınıdır ; sevmiş ve sevilmiş gönüllerde. Önce onun yokluğunu kabul edemez,sonra da onsuzluğa alışmaya çalışırsın ; asla vazgeçemeyeceğini bilsen de...
İnsan kaldıramaz asla bir şeyin bitmesini,istemediği bir şekilde. Hele bir de sevdiyse,dünyası başına yıkılır. Artık onun için hiçbir şey yoktur ; zaman durmuştur. Bir çift söz ya da gece yarısı gelen bir kısa mesajla,son verilmiştir inşaası devam eden dünyasına. Asla anlayamaz,asla kabul edemez. Çünkü o her hayalini sevdiğinin üstüne kurmuştur. Çünkü ona göre yoktur başka anlamı,yarınını görebilmenin ; sevdiğinden başka...
Günler geçmek bilmez yüreğinde yara olana. Hep acır durur,bir sonla başlayan ızdırabı. Bazı şeyleri geri getirmek ister ; ama yetmez,an ve an yitip giden gücü. Aslında istediği çok küçük bir şeydir ; şu koskoca dünyada olup bitene göre. Her gece dua eder bunun oluvermesi için ; ancak giden geri gelmiyorsa,ne yapabilir ki bir yürek ? Her şeyden çok sevse ve her şeyden çok istese de...
Aslında anlatılamazın,yazılamazın adıdır ayrılık. Ne yapsam,ne etsem boş.Sadece tek bir gülüşe aşık olan yüreğim acısını,sadece tek bir sayfa nasıl anlatabilir ki?
07 Temmuz 2009, 19:46
Benzer Konular 
Normal
