Çevrimdışı

Sevilmek ihtiyacıyla sevmek ya da beklentisizce sevmek. Amaçsızca duyulan sevgi var mıdır? Sevilmek ihtiyacı mıdır insanı sevmeye zorlayan? Mutlu olmayı istemek midir sevme güdüsünü harekete geçiren? Sevmek aslında ne demek?
Karşılıksız sevilenler var mı aramızda? Ya da karşılıksız sevdiğini iddia edebilecek cesur yürekliler? Sevmenin ne manaya geldiğini ama,fakat,lakin,buna karşın ve vesaire laflarla süslemeden, başı ve sonu arasında soluk almadan anlatabilecek kim sizce? Var mı?

Yaşanmışlıklar zorunlu değil cevaplarınızda. Teorik olarak ne olduğunu bilen pratikte uygulamamış dahi olsa kabulümdür. Söyleyebilecek var mı?...

Sevmiş biri var mı aramızda? Ya da sevilmiş? Sevmek kelime olarak ne demek? Dürüst olun bu soruya cevap verirken. Ağzımızda sakız yaptığımız, sürekli yüceliğinden bahsettiğimiz “sevmek” kelime olarak ne demek? Sözlüklere bakmadan, bir kez olsun kopya çekmeden cevap verin bana. Örneklendirmeyin. Olaylar anlatıp sevgi budur demeyin bana.
Sevginin büyüklüğünü tartışmıyorum. Az sevmek, çok sevmek gibi kavramlar sevmenin şanına yakışmıyor gibi geliyor bana. Büyüklüğün pekiştirilmek zorunda kalındığı bir sevgi ne kadar güven verir ki insanlara? Bahsetmişken üstelik, sevmek karşındakine bir güven vermek mi? Amaç nedir sevgide? Sevmek ne demek?
Sadece sevmek diye bir şey yok mu yoksa? Bunca sene kandırıldık mı, beklentisizce sevmek naralarıyla? Sevmek beklentilerden doğan bir güdümüydü aslında?
Peki şimdiye kadar duyduğumuz tüm o destanlar? “Mecnun Leyla’yı sevdi” cümlesinde ki sevdi fiilini bilmeden dinlediğimiz o hikayeler neydi? Ne anlatmak istiyordu? Anlamını bile bilmediğimiz bir kelime nasıl oldu da şaha kalktı yüreklerimizde peki? Sevilme arzusuyla sevenlerden ibaret miydi yoksa sevgi?
Karşılıksızca, yalın anlamıyla sevenler olmadı mı şimdiye kadar? Olduysa onların sevdalarında ki sevgi ne demekti?
.
.
.
:
:
:
:
.
.
Onu çılgınca sevmiştim! İnsan neden sever? Dünyada sadece bir varlıktan başkasını görmemek, kafasında sadece bir düşünce olmak, yüreğinde sadece bir arzuyu hissetmek ya da dudaklarında sadece bir adın tekrarlanması tuhaf mı acaba? Bir pınarın sularının yeryüzüne çıkmasına benzer şekilde ruhun derinliklerinden dudaklara kadar yükselen, hep söylenen, tekrar söylenen, bir dua gibi her yerde hep fısıldanan bir ad. (?)